نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 فردوسی مشهد

چکیده

تجربه ی عشق، تجربه ای است که برای هر فردی ساخته می شود و در این برساخت مجموعه ای از عوامل فردی و اجتماعی دخیل هستند که در واقع جهان اجتماعی فرد را شکل می دهند. بستر خانواده از مهمترین زمینه هایی است که کیفیت این تجربه را برای افراد رقم می زند. هدف تحقیق حاضر، پاسخ به این سوال است که: کیفیت روابط فرد در خانواده ی والدی، چگونه در کیفیت روابط عاشقانه ی وی نمود پیدا می کند؟ برای پاسخ به این سوال با راهبرد روایت پژوهی به سراغ 5 زن و 6 مرد رفته و داستان رابطه عاشقانه آنها را بازسازی نموده و همچنین داده هایی درباره کیفیت روابط آنها با خانواده ی والدی شان کسب نمودیم. نتایج نشان می دهد مشارکت کنندگان در دو الگوی متفاوت، رابطه عاشقانه خود را تجربه نموده اند. افرادی که از تجربه عاشقانه ی خود رضایت داشته و آن را موجب رشد و تعالی خود دانسته اند، در خانواده ی والدی خود سبک فرزندپروری ایمن را تجربه نموده و در حالت بسندگی وارد رابطه شده اند و برعکس مشارکت کنندگانی که تجربه عاشقانه خود رو موجب خسران خود دانسته اند، سبک فرزندپروری ناایمن را تجربه کرده بودند و کل تجربه ی عاشقانه آنها در واقع واکنشی بوده در مقابل حالت نابسندگی شان در شروع رابطه.

CAPTCHA Image