Exploring the Experience of Holding a Wedding Ceremony during the COVID-19 Pandemic (Case Study: Newlywed Couples in Sanandaj)

Document Type : Research

Authors

• Majid Sadeghi ¹
• Jamal Mohammadi ²
• Saeed Khani ³

¹ M.A. in Sociology, Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

² Professor of Sociology, Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

³ Assistant Professor of Demography, Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2025.91595.1596

Abstract

The COVID-19 pandemic gave rise to unique conditions in various social contexts worldwide. The restrictions imposed to prevent the spread of the disease led to the temporary shutdown of many businesses, places and rituals, religious ceremonies, celebrations, and collective actions in general. In that time, various aspects of this emerging phenomenon were researched. This qualitative study delves into the experiences of couples in Sanandaj, Iran, who were planning to get married during the peak of the pandemic. This study, which was conducted in the 2020-2021 period, adopted a qualitative approach and used in-depth interviews with 10 couples (the man or woman) who had held or postponed their weddings during this period. In the analysis of interviews six primary themes emerged: environmental and situational constraints, psychological and cultural factors, concerns, alternative meanings for postponed events, social relationships, and lifestyle changes. Findings suggest that environmental and psychological factors, coupled with anxieties stemming from the pandemic's consequences, prompted individuals to make rational decisions regarding whether to proceed with, postpone, or cancel their wedding celebrations. The outcomes of these decisions manifested in altered social relationships and constrained kinship networks, leading to the suppression of personal desires and aspirations, such as wearing a wedding dress for brides. In response, participants sought to substitute the postponed event, a significant life milestone, with alternative actions such as scaled-down ceremonies, limited social interactions, attending professional photo shoots, and reallocating wedding expenses to other essential life needs. This substitution process was characterized by the elimination of what they considered non-essential factors.
 
 
 

Keywords

• COVID-19
• Wedding
• Joyous Rituals
• Social Participation
• Postponed Events

References

1. ادارۀ کل ثبت احوال استان کردستان. (1401- 1394). سالنامۀ آمارهای جمعیتی سال‌های 1394-1401،در: https://www.sabteahval.ir/kurdestan/default.aspx?tabid=4904
2. احسانی، س؛ شاهوردی، ع؛ فیروزی، م؛ و سلطانی، ف. (1402). بررسی تأثیر اضطراب کرونا و اضطراب مرگ بر تعارض مادر و کودک در دوره قرنطینۀ خانگی ناشی از بیماری کووید. مطالعات اجتماعی-روان‌شناختی زنان، 21 (1)، 94- 120.
3. اسدی، ز؛ جاویدانی، ن؛ و گودرزی، س. (1400). واکاوی سبک نوین زندگی مردم شهرستان سنقر در عصر کرونا. پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد منتشرنشده، دانشگاه پیام نور، همدان، ایران.
4. الیاس، ن. (1399). تنهایی دم مرگ. (مهرگان. ا؛ و نجفی. ص، مترجمان). تهران: انتشارات گام نو.
5. قاسمی، ز. (1400). سبک زندگی خانواده‌ها و رابطۀ آن با میزان درگیری با ویروس کرونا. مجلۀ مطالعات اجتماعی ایران، 15 (3)، 51 –
6. لاریجانی، م؛ عابدی، م؛ و نوری، ط. (1401). تجارب زیستۀ جوانان از چالش‌های فرآیند تشکیل خانواده در دوران پیش و پس از کرونا. فصلنامۀ فرهنگی تربیتی زنان و خانواده. 17 (58)، 97- 113.
7. لجیون، چ. (1396). تلۀ نگرانی. (مؤمنی. ف؛ علامه. ز؛ و اعظمی. م.س، مترجمان). تهران: نشر ارجمند.
8. مبلغی، ع. (1399). عقلانیت ارتباطی در سطح جهان و همه‌گیری ویروس کرونا (کووید-۱۹)، همه‌گیری ویروس کووید ۱۹ و تأثیر آن بر گسترش عقلانیت ارتباطی معطوف به جهان شهرگرایی. جستارهای سیاسی معاصر، 11 (4)، 311- ۳۳۵.
9. موسوی، م.ط؛ و قاسم‌زاده، د. (1396). جامعه‌شناسی شادی رویکرد اجتماعی و شناختی بر مطالعۀ شادی. چاپ اول، تهران: انتشارات آگاه.
10. نظری، ر. (1400). تغییرات سبک زندگی خانوادگی در همه‌گیری کرونا. مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی، 4 (3)، 67- 74.
11. نظری، س؛ بوستانی، د؛ و دانشوری‌نسب، ع. (1401). کندوکاو کیفی برگزاری مناسک ازدواج شهرستان جیرفت در دوران شیوع کرونا. پایانامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
12. نوشیروان‌پور، ف. (1400). تأثیر پیامدهای پاندمی کرونا (کووید-19) بر ساختار جمعیتی. رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 5 (54)، 72- 86..
13. وبر، م. (1394). اقتصاد و جامعه. (منوچهری. ع؛ ترابی‌نژاد. م؛ و عمادزاده. م، مترجمان). چاپ اول. تهران: انتشارات سمت.
14. همیلتون، م. (1389). جامعه‌شناسی دین. (ثلاثی. م، مترجم). چاپ اول. تهران: انتشارات تبیان.

 

15. Beck, U. (1999). World risk society. 1^st Edition, Cambridge, Polity Press.
16. Giddens, A. (1991). Modernity and self-identity: Self and society in the late modern age. Stanford, Calif.: Stanford University Press.
17. Hall, S. (1997). The work of representation, In Cultural Representation and Signifying Practice, Sage Publication.
18. Hyland, P., Shevlin, M., McBride, O., Murphy, J., Karatzias, T., Bentall, R. P., &Vallières, F. (2020). Anxiety and depression in the Republic of Ireland during the COVID‐19 Acta Psychiatric Scandinavica, 142(3), 249-256.
19. Keyes, C. L. M. (1998). Social well-being. Social Psychology Quarterly, 61(2), 121–140. https://doi.org/10.2307/2787065
20. Kumar, A., & Mashooq, M. (2021). The impact of Covid-19 on weddings: An Indian context. Name Page No. Analyzing Trends in Variations of Dow Jones Stocks and Cryptocurrency Prices, 111.
21. Mullins, L. C., Sheppard, H. L., & Andersson, L. (1991). Loneliness and social isolation in Sweden: Differences in age, sex, labor force status, Self-Rated Health and Income Adequacy, The Journal of Applied Gerontology, 10, 455-468.
22. Turner, J. H. (1998). The structure of sociological theory. USA: Wadsworth Publishing Company.
23. Smith, B. J., & Lim, M. H. (2020). How the COVID-19 pandemic is focusing attention on loneliness and social isolation. Public Health Res Pract, 30(2), 3022008.