نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسنده
مربی گروه علوم سیاسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
پژوهش حاضر باهدف واکاوی نقش تحریمهای بینالمللی بر سیاستگذاری مبارزه با مواد مخدر در ایران انجام شد. مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و روش تحلیل مضمون، از طریق مصاحبههای نیمه ساختاریافته با ۱۷ نفر از مدیران، سیاستگذاران و کارشناسان ارشد حوزه مبارزه با مواد مخدر، کاهش آسیب و درمان اعتیاد به بررسی عمیق این پدیده پرداخت. تحلیل دادهها منجر به شناسایی پنج مضمون اصلی شد: محدودیتهای مالی و تخصیص منابع، چالشهای دسترسی به فناوری، دارو و تجهیزات پیشرفته، انزوای بینالمللی و مختل شدن همکاریهای منطقهای و بینالمللی، تغییرات راهبردی و اولویتبندیهای سیاستی و تأثیرات اجتماعی-سلامتی و تشدید آسیبپذیری گروههای در معرض خطر. درنهایت، مضمون مرکزی تحقیق تحت عنوان «تحریمها بهمثابه تهدید وجودی برای گذار از سیاستگذاری فعال به مدیریت انفعالی و بحرانمحور در مبارزه با مواد مخدر» استخراج شد. یافتهها نشان میدهد که تحریمها با ایجاد اختلال در تأمین منابع مالی، محدود کردن دسترسی به فناوریهای روزآمد و ایجاد انزوای دیپلماتیک، توانایی نظام حکمرانی ایران را برای مدیریت مؤثر و پیشگیرانه پدیده مواد مخدر بهشدت تضعیف کرده است. درنتیجه این فشارها، سیستم سیاستگذاری کشور از حالت برنامهریزی بلندمدت و فعال، به سمت مدیریت واکنشی، کوتاهمدت و بحرانمحور سوق یافته است. برای خروج از این چرخه معیوب و بازیابی توان راهبردی، پژوهش حاضر «مدل تابآوری راهبردی» را در سه محور اصلی پیشنهاد میدهد: «تابآوری داخلی و خوداتکایی هوشمند» از طریق تقویت پایههای تولید داخلی، «دیپلماسی فعال و حکمرانی هوشمند فراملی» برای ایجاد کانالهای همکاری معاف از تحریم و «بازطراحی راهبردی و تخصیص منابع مبتنی بر شواهد» جهت تضمین تأمین مالی هوشمند حوزههای کلیدی. این مدل چارچوبی برای تبدیل تهدید به فرصت و تقویت توان مقاومت در برابر فشارهای خارجی ارائه میکند.
کلیدواژهها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله