Document Type : علمی - پژوهشی
Authors
1 Associate Professor of Azerbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran
2 بزرگراه ستاری- پیامبر غربی- بلوار مطهری- کوچه پنجم شرقی- پلاک۹ واحد ۱۹ آپارتمان
3 Assistant Professor, Department of Social Sciences, Khalkhal Islamic Azad University
Abstract
مهاجرانی که به شکل غیرقانونی از افغانستان به ایران می‌آیند از مهارت و توانایی خاصی برخوردار نبوده و در کارهای رده پائین جامعه مشغول به کار می‌شوند. کودکان این مهاجران نیز به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده‌هایشان مجبور به کار می‌شوند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر فهم راهبردهای فرهنگ‌پذیری کودکان کار افغانی در ایران است. در پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی، از تکنیک مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته برای جمع‌آوری اطلاعات پژوهش استفاده شده است. مشارکت‌کنندگان پژوهش را کودکان افغانی حاضر در مرکز حامی پرتو منطقه 5 تهران تشکیل داده‌اند که با 18 نفر از آنها مصاحبه صورت گرفته است. برای انتخاب مشارکت‌کنندگان از روش نمونه‌گیری هدف‌مند با حداکثر تنوع استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش موستاکاس مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که راهبردهای فرهنگ‌پذیری کودکان کار افغانی عبارتند از: همانندسازی، جدایی یا انفصال، هماهنگی یا انطباق، حاشیه‌گزینی یا انزواطلبی. یکپارچگی رایج‌ترین شکل راهبرد فرهنگ‌پذیری است؛ چرا که به کودکان کار افغانی اجازه می‌دهد در عین پایبندی به هویت فرهنگی و ارزش‌های جامعه خویش، خود را با هویت و فرهنگ جامعه میزبان وفق دهند.
Keywords
Send comment about this article