Sociological Explanation of Environmental Behaviors of the Youth in Tehran

Document Type : *

Authors

• Fariba Hosseini ¹
• Mansour Haghighian ²
• Seyed Ali Hashemianfar ³

¹ PhD Candidate in Sociology, Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran

² Associate Professor, Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran

³ Associate Professor, Department of Sociology, University of Isfahan, Isfahan, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2022.76015.1162

Abstract

Nowadays, environmental issues are considered a general and global challenge. Human environmental behavior as one of most important factors influencing the environment has attracted the attention of many philosophers, researchers, and environmentalists. Furthermore, sociologists believe that analysis of environmental issues require sociological studies and social solutions. This quantitative study was done to explain the environmental behaviors of young individuals of Tehran. The method used in this research is survey and questionnaire was used as the tool to collect data. Statistical population includes young individuals of Tehran in the range of 18-35 years old among which 453 people, from different districts of Tehran and considering the level of development of these districts, were selected.  Quota sampling method was used. Data analysis was done in descriptive and inferential levels. Descriptive findings of research indicated relatively desirable conditions of environmental behavior among the participants under study. Inferential findings indicate that independent variables of research (social class, cultural capital, level of religiosity, consumerism, and environmental awareness) totally (26 percent) have the ability to explain the variable variance of environmental behavior among participants. The effect of all independent variables except cultural capital on environmental destructive behavior is statistically significant. Moreover, the effect of social class and environmental awareness on environmental destructive behavior is inverse and the effect of consumerism and level of generosity variables on this variable is direct. Social class variable indirectly, and mediated by level of generosity variable, influences environmental destructive behavior inversely.
 

Keywords

• Environmental Behavior
• Youth
• Religiosity
• Consumerism
• Environmental Awareness

20.1001.1.29809452.1401.19.2.3.1

References

1. آقایاری هیر، ت.، هنرور، ح.، و علیزاده اقدم، م. ب. (1396). نقش واسطه‌ای مصرف‌گرایی در ارتباط بین مادی­‎گرایی و ردپای اکولوژیک (مورد مطالعه: شهروندان ارومیه). آموزش محیط‌زیست و توسعه پایداری، 6(1)، 1-18.
2. بیرو، آ. (1380). فرهنگ علوم اجتماعی. (ب، ساروخانی، مترجم). تهران: کیهان.
3. پایتختی اسکوئی، ع.، بابازاده، م.، و طبقچی اکبری ، ل. (1398). بررسی تأثیر عوامل آموزشی بر رفتارهای زیست‌محیطی در ایران. مطالعات جامعه‌شناختی، 11 (42)، 23-49.
4. تاجبخش، ک. (1389) سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی، توسعه. (ا. خاکباز.، و ح. پویان، مترجمان) (چاپ ‌سوم). تهران: نشر شیرازه.
5. حجازی، ن.، و حیدرخانی، ه. (1391). بررسی رابطه میزان دین‌داری و سبک زندگی جوانان. مطالعات جامعه‌شناسی، 4(16)، 127-144.
6. حمایت‌خواه جهرمی، م.، ارشاد، ف.، دانش، پ.، و قربانی، م. (1396). تأملی جامعه‌شناختی در باب مناسبات دانش، نگرش و رفتارهای زیست‌محیطی (مطالعه دانشجویان دانشگاه تهران). مسائل اجتماعی ایران، 8(1)، 5-25.
7. زارع، ب.، حبیب‌پور گتابی، ک.، و عابدینی، ع. (1399). رابطه بین مصرف‌گرایی و جهت‌گیری‌های ارزشی با شهروندی زیست‌محیطی در بین شهروندان تبریز. جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، 9(2)، 73-98.
8. ساتن، ف. (1392). جامعه­‌شناسی محیط‌زیست (ص. صالحی، مترجم). تهران: انتشارات سمت.
9. صالحی، ص.، و امام‌قلی، ل. (1391). مطالعه تجربی رابطه آگاهی و رفتارهای محیط‌زیستی (مطالعه مناطق شهری و روستایی شهرستان سنندج). مجله مسائل اجتماعی ایران، 3(1)، 121-147.
10. علیخواه، ف. (1386). پیامدهای سیاسی مصرف‌گرایی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 1(1)، 231-256.
11. فروتن کیا، ش.، و نواح ، ع. (1397). جامعه‌شناسی محیط‌زیست (چاپ اول). تهران: انتشارات احسان.
12. کوئن، ب (1370). درآمدی بر جامعه‌شناسی (م . ثلاثی، مترجم). تهران: فرهنگ معاصر.
13. کیانی سلمی، ص.، و شاطریان، م. (1396). شناسایی عوامل اجتماعی–فرهنگی مؤثر بر حفظ محیط‌زیست (مطالعه موردی: شهروندان کاشان) فصلنامه آموزش محیط‌زیست و توسعه پایدار، 6(2)، 110-115.
14. مرکز آمار ایران. (1395). نتایج تفضیلی سرشماری کشور. بازیابی از http://amar.sci.org.ir
15. ملکی، ا.، صالحی، ص.، و کریمی، ل. (1393). بررسی رابطه پارادایم نوین اکولوژیکی و رفتار مصرف آب. مجله آب و فاضلاب، 89، 122-129.
16. میرزایی، ج.، احمدی، س.، و لرستانی، ا. (1394). تحلیل فضایی سطوح برخورداری مناطق کلان‌شهر تهران از منظر اقتصاد شهری تهران. فصلنامه علمی–پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، 3(11)، 59-77.
17. میرزایی، ح.، شریف‌زاده، ح.، و سهرابی، م. (1400). بررسی عوامل مؤثر بر رفتارهای زیست‌محیطی در ایران (فراتحلیلی از تحقیقات موجود).جامعه‌شناسی اقتصادی و توَسعه، 10(2)، 183-203.
18. میرفردی، ا. (1395). بررسی رابطه پایگاه اقتصادی-اجتماعی و احساس مسئولیت اجتماعی با رفتار زیست‌محیطی(مورد مطالعه: ساکنان نورآباد ممسنی). فصلنامه آموزش و محیط‌زیست و توسعه پایدار، 11(42)، 101-114.
19. نبوی، س. ح.، و مختاری هشی، ع. (1397). سرمایه فرهنگی و رفتارهای زیست‌محیطی خانواده‌های تهران. مسائل اجتماعی ایران، 9(2)، 209-232.
20. نصرتی­نژاد، ف.، سراج­زاده، ح.، و دیهول، م. (1398). تبیین جامعه­‌شناختی رفتار زیست­‌محیطی (مطالعه موردی: شهروندان تهرانی). فصلنامه توسعه پایدار محیط جغرافیایی، 1(3)، 1-21.
21. نواح، ع، ر.، فروتن‌کیا، ش.، و پورترکارونی، م. (1390). بررسی رابطه بین میزان دین‌داری با ارزش‌ها و رفتارهای زیست‌محیطی شهروندان (مطالعه موردی: شهر اهواز). مطالعات جامعه‌شناختی شهری، 1(1)، 98-77.
22. هانیگان، ج. (1392). جامعه‌­شناسی محیط‌زیست (ص. صالحی، مترجم). تهران: انتشارات سمت.
23. وبلن، ت. (1392). نظریه طبقه تن‌آسا (ف. ارشاد، مترجم) (چاپ سوم). تهران: نشر نی.
24. وردیو، پ. (1393). تمایز؛ نقد اجتماعی قضاوت‌های ذوق. (ح، چاوشیان، مترجم). تهران: ثالث.
25. Arcury, T. A., Johnson, T. P., & Scollay, S. J. (1986). Ecological worldview and environmental knowledge: The “new environmental paradigm”. The Journal of Environmental Education, 17(4), 35-40.
26. Asilsoy, B., & Oktay, D. (2018). Exploring environmental behaviour as the major determinant of ecological citizenship. Sustainable Cities & Society, 39, 765-771.
27. Axsen, J., & Kurani, K. S. (2014). Social influence and proenvironmental behavior: The reflexive layers of influence framework. Environment and Planning B: Planning and Design, 41(5), 847-862.
28. Borden, R. J., & Francis, J. L. (1978). Who cares about ecology? Personality and sex differences in environmental concern. Journal of Personality, 46(1), 190-203.
29. European Commission, Directorate-General for Environment. (2017). Attitudes of European citizens towards the environment, fieldwork. Retrieved from http://ec.europa.eu/commfrontoffice/publicopinion
30. Godazgar, H. (2007). Islam versus consumerism & post modernism in the context of Iran. London: SAGE.
31. Grimmette, K. A. (2014). The impacts of environmental education on youth and their environmental awareness (Unpublished master’s thesis). University of Nebraska-Lincoln, Nebraska.
32. Hines, J. M., Hungerford, H. R., & Tomera, A. N. (1987). Analysis and synthesis of research on responsible environmental behavior: A meta-analysis. The Journal of Environmental Education, 18(2), 1-8.
33. Kollmuss, A., & Agyeman, J. (2002). Mind the gap: Why do people act environmentally and what are the barriers to pro-environmental behavior? Environmental Education Research, 8(3), 239-260.
34. Laidley, T. M. (2013). The influence of social class and cultural variables on environmental behaviors: Municipal-level evidence from Massachusetts. Environment and Behavior, 45(2), 170-19.
35. Pietikäinen, J. (2007). A slow start at the beginning of the recycling chain: how to make consumers recycle their mobile phones? (Unpublished master’s thesis). University of Helsinki, Turko, Finland.
36. Sabatini, F. (2009). Social capital as social networks: A new framework for measurement and an empirical analysis of its determinants and consequences. Journal of Socio-Economics, 38(3), 134-159.