نوع مقاله : پژوهشی- کاربردی
نویسندگان
1 مدیر پژوهشسرای دانش آموزی، مرکز آموزش و پرورش شهرستان اسلام آبادغرب
2 پژوهشگر پسادکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، دبیر جغرافیا شهرستان اسلام آباد غرب
3 پژوهشگر پسادکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخصهای شهر دوستدار کودک با تأکید بر فضاهای آموزشی در دبیرستانهای متوسطه دوم شهر اسلام آباد غرب با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) است. پژوهش حاضر با جامعه آماری حدود 4588 نفر از دانشآموزان دختر و پسر از 27 دبیرستان متوسطه دوم شهر اسلام آباد غرب نمونهای ۳00 نفری را با استفاده از فرمول کوکران انتخاب و بررسی کرده است. ابزار پژوهش، پرسشنامهای محققساخته با روایی محتوایی (صوری) و سازهای تأییدشده و پایایی ترکیبی قابل قبول بود. دادهها با روشهای تحلیل همبستگی و الگویابی معادلات ساختاری توسط نرمافزارهای SPSS و Smart PLS تحلیل شدند. مدلسازی معادلات ساختاری نشان میدهد که بین شاخصهای شهر دوستدار کودک، رابطهای قوی و معنادار وجود دارد، به طوری که دادهها به خوبی با مدل مفهومی پژوهش منطبق هستند و مدل از برازندگی لازم برخوردار است. این امر، اعتبار و پایایی نتایج را تأیید میکند. در این میان، شاخص «محیط آموزشی» با امتیاز 159/17، قویترین رابطه را با شاخص شهر دوستدار کودک در دبیرستانهای متوسطه دوم اسلامآباد غرب دارد. پس از آن، شاخصهای «محیط کالبدی» با امتیاز 515/15، «محیط اجتماعی» با امتیاز 837/12 و «محیط روانشناختی» با امتیاز 952/8 قرار دارند که نشاندهندهی تأثیر این شاخصها بر مدارس دوستدار کودک در دبیرستانهای متوسطه دوم اسلامآباد غرب است. به طور کلی نتایج نشان داد که محیط آموزشی دارای بیشترین تاثیر بوده و محیط روان شناختی کمترین تاثیر را داشته است.
کلیدواژهها
ارسال نظر در مورد این مقاله