A Sociological Analysis of the Relationship between Media Literacy and Tendency to Delinquent Behavior (Case Study: Tabriz High School Students)

Document Type : Case Study

Authors

• Pedram Ranjbar ¹
• Habib Ahmadi ²
• Mahrokh Rajabi ³

¹ MA Student in Sociology, Shiraz University, Shiraz, Iran

² Professor, Department of Social Sciences, Shiraz University, Shiraz, Iran

³ Assistant Professor, Department of Demography, Shiraz University, Shiraz, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2023.84031.1409

Abstract

In recent years, the new media have been playing a central role in shaping the actions of teenagers, so that they have become an effective factor in maintaining social order or creating criminal behaviors. In the meantime, along with the increase in the use of new media, the discussion of media literacy has also gained special importance. Therefore, the purpose of this study was to study the relationship between media literacy and tendency to delinquent behaviors among high school students. So, 390 students of Tabriz city were selected multistage cluster sampling method. The data was collected taking surveying method and using a researcher-made questionnaire. The findings indicated that there is no significant difference between tendency to delinquent behaviors and gender and type of school. However, there is a significant difference between tendency to delinquent behaviors among students and their location or area of residence. Tendency to delinquent behaviors among respondents living in low-income areas is more than those living in semi-privileged and privileged areas. There is a significant negative correlation between the socio-economic status of students' families and students' media literacy with tendency to delinquent behaviors (-0.27) and (-0.33), respectively. Through applying structural equation modeling using Amos software, it was found that socio-economic status of families (-0.30) and media literacy (-0.33) affect students' tendency toward delinquent behaviors.
 

Keywords

• Media Literacy
• Delinquent Behavior
• Delinquency
• Students
• Tabriz

References

1. آقایی، م. (1399). نقش رفتار مبتنی بر سواد رسانه‌ای در پیشگیری از وقوع انواع جرایم در بین خانوارهای اصفهانی. مطالعات پیشگیری از جرم، 15‌(56)، 117-137.
2. آقائی، س. (1396). رسانه و جرم از منظر جرم‌شناسی فرهنگی. مطالعات حقوق کیفری و جرم‌شناسی، 4(1)، 35-1.
3. امیر انتخابی، ش.، و رجبی، س. (1398). بررسی و تحلیل سطوح مختلف سواد رسانه‌ای. پژوهش‌های ارتباطی، 8 (3)، 573-583.
4. باصری، م. (1385). بررسی عوامل خانوادگی موثر بر رفتار بزهکارانه نوجوانان: مطالعه موردی شهر شیراز (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشگاه شیراز، ایران.
5. بیداروند، م.، پورقهرمانی، ب.، و بیگی، ج. (1401). تأثیر پیشگیرانۀ سرمایۀ اجتماعی رسانه‌ای بر بزهکاری در بستر فناوری‌های نوین در دوران اپیدمی کرونا. حقوق فناوری‌های نوین، 3(5)،
   33-53.
6. تقی‌زاده، ع. (1396). اثربخشی آموزش سواد رسانه‌ای بر دانش‌آموزان در شهر کرمان. پژوهش‌های ارتباطی، 4(92)، 153-174.
7. جعفری، م. (1397). بررسی ارتباط بین سواد رسانه‌ای و گرایش به بزهکاری جوانان (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، ایران.
8. حق‌پرست، ا.، قیومی، ع.، و امیرحسینی، ز. (1397). رابطه سرمایه و سلامت اجتماعی و سواد رسانه‌ای با کاهش آسیب‌های اخلاقی در شبکۀ اجتماعی اینستاگرام. مطالعات میان فرهنگی، 13‌(35)‌،41-70.
9. خوبی‌نژاد، م. (1395). بررسی عوامل اقتصادی، اجتماعی مرتبط با رفتارهای نابهنجار در مدرسه و خانه به‌عنوان یک رفتار بزهکارانه در بین دانش‌آموزان مدارس راهنمایی شهر بهمئی (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشگاه شیراز، ایران.
10. شریفی، س. (1388). بررسی عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با تمایل دختران به رفتار بزهکارانه (مطالعه موردی دختران 15 تا 24 سال شهر شیراز) (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد منتشرنشده). دانشگاه شیراز، ایران.
11. ‌شریفی رهنمو، س.، سراجی، ف.، و شریفی رهنمو، م. (1399). رابطه بین میزان سواد رسانه‌ای با کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده از اینستاگرام با تأکید بر نقش پلیس (موردمطالعه: جوانان 18 تا 30 ساله شهر همدان). مطالعات امنیت اجتماعی، 11‌(61)، 133-156.
12. شکرخواه، ی. (1368). سواد رسانه‌ای: یک مقالۀ عقیده‌ای. فصلنامه رسانه، 17(4)، 27-32.
13. فرقانی، م.، و خدامرادی، ی. (198). نقش سواد رسانه‌ای در تعدیل اعتیاد اینترنتی (مطالعه موردی: دانش‌آموزان متوسطه دوم چهار محال بختیاری). مطالعات فرهنگ- ارتباطات، 20(45)، 85-102.
14. کردی حاجی، آ.، حاجی‌تبار فیروزجائی، ح.، و کلانتری، ک. (1401). عوامل خطرآفرین و پیشگیری‌کننده از بزهکاری کودکان و نوجوانان از دیدگاه قضات، مددکاران اجتماعی و مدیران مدارس استان مازندران. رفاه اجتماعی، 22(84)، 161-180.
15. کانسیداین، د. (1379). درآمدی بر سواد رسانه‌ای (ن. بلیغ، مترجم). تهران: انتشارات اداره کل تحقیق و توسعه صدا.
16. گیدنز، آ. (1393). جامعه‌شناسی (م. صبوری، مترجم). تهران: نی.
17. محمدی، ش.، بیژنی میرزایی، ط.، و حاتمی، م. (1397). نقش خانواده، مدرسه و رسانه در پیشگیری از وقوع جرم با تأکید بر معیارهای بین‌المللی حاکم بر تعهد دولت‌ها در آموزش افراد. تدریس‌پژوهی، 6(4)، 238-258.
18. ملکی، ف.، و هاشمیان­فر، س. (1399). بررسی میزان و تأثیر سواد رسانه‌ای نوجوانان در بروز اغتشاشات. دانش انتظامی اصفهان، 7‌(23)، 77-105.
19. نعمتی‌فر، ن.، خجسته باقرزاده، ح.، و کاظمی، ه. (1396). مطالعه سطح سواد رسانه‌ای کاربران رسانه‌های اجتماعی. فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، 4(16)، 143-175.
20. نورآذر، ف. (1399). بررسی تأثیر سواد رسانه‌ای بر کاهش جرایم نوپدید مربوط به استفاده از فضای مجازی در بین جوانان شهر مشگین شهر. نشریه دانش انتظامی اردبیل، 7 (27)،90-110.
21. ولیزاده، ک.، و جعفری، ع. (1398). نقش کتاب درسی تفکر و سواد رسانه‌ای در ارتقای ابعاد سواد رسانه‌ای دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر اردبیل. پژوهش‌های ارتباطی، 26(4)، 209-223.
22. Cheunge, C‌. (2017). Promation media literacy education in China: A case study of a primary school. International Journal of Adolescence and Youth, 21‌(2), 117-215.
23. Cortes, C. E. (2001). Knowledge construction and popular culture: The media as multicultural educator. Educational Researcher, 22(5), 4-14.
24. Garlan. Bulger, M., & Davison, P. (2018). The social networks, promises, challenges and futures of media literacy. Journal of Media Literacy Education, 10 (1), 1-21.
25. Hobbs‌, F. (2003). Measured multi-modal comprehension & analysis of treatment & control groups of grade 11 concord high school. Education Media International.
26. Kovac, B., & Rosenstiehl, T. (2001). Elements of ‌ journalism: What news people should know and the public should expect completely updated and rvised. New York: Three Rivers Press.
27. Mingoia, J., Hutchinson, A. D., Gleaves, D. H., & Wilson, C. (2019). The impact of a social media literacy intervention on positive attitudes to tanning: A pilot study. Computers in Human Behavior, 90, 188-195.
28. Nagle, J. (2018). Twitter, cyber-violence, and the need for a critical social media literacy in teacher education: A review of the literature. Teaching and Teacher Education, 76, 86-94.
29. Paxson, P. (2005). Media literacy: Thinking critically. Portland: Walch Publication.
30. Pereira, S., & Moura, P. (2019). Assessing media literacy competences: A study with Portuguese young people. European Journal of Communication, 34(1), 20-37.
31. Purnama, S., Ulfah, M., Machali, I., Wibowo, A., & Narmaditya, B. S. (2021). Does digital literacy influence students’ online risk? Evidence from Covid-19. Heliyon, 7(6), e07406.
32. Scharrer, E. (2009). Measuring the effects of a media literacy program on conflict and violence. Journal of Media Literacy Education, 1(1), 12-27.
33. 33-Silver, A. (2009). A European approach to media literacy: Moving toward an inclusive knowledge society. Comunicar: Revista Científica de Comunicacíon y Educacíon, 16(32), 11-13.
34. Suwana, F. (2017). Empowering Indonesian women through building digital media literacy. Kasetsart Journal of Social Sciences, 38(3), 212-217.
35. Thoman, E. (1995). The 3 stages of media literacy. Los Angeles, CA: Center for Media Literacy.
36. Vahedi, Z., Sibalis, A., & Sutherland, J. E. (2018). Are media literacy interventions effective at changing attitudes and intentions towards risky health behaviors in adolescents? A meta-analytic review. Journal of Adolescence, 67, 140-152.
37. Xie, X., Gai, X., & Zhou, Y. (2019). A meta-analysis of media literacy interventions for deviant behaviors. Computers & Education, 139, 146-156.