Document Type : Case Study

Authors

1 Assistant Professor in Sociology, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

2 MA Student in Sociology, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

Abstract

The concept of hypocrisy, whose semantic and practical domain is astonishing, has many functions despite its immoral appearance, so that it forms one of the undeniable parts of our life. This qualitative research was conducted to study the hypocritical behaviors among the people of Hamedan, Iran. To do this study, grounded theory was applied. Strauss and Corbin's systematic approach was used for coding and extracting codes, concepts and categories. An open semi-structured interview with 24 residents of Hamadan city were done and then primary themes were identified during the open coding process. Some categories were extracted by open coding including “socio-cultural components”, “psychological components”, “economic components” and “structural-political components”. In axial coding stage, the link between these categories “causal conditions”, “intervening conditions”, “consequences”, and “strategies of dealing with hypocritical behaviors” were determined. In the selective coding stage, each component of the coding paradigm was explained, and two patterns of “agent-oriented hypocritical behaviors” and “structure-oriented hypocritical behaviors” were discovered. The results indicated that hypocrisy prevalently and both at individual and social level exist in the society. It seems that this phenomenon is the result of unbalanced and sometimes conflicting family, environmental, educational, economic and political conditions. Moreover, such background conditions as social class, education, gender and age influence the existence of hypocrisy among people.
 

Keywords

  1. جوادی یگانه، م. ر. (1395). یافته‌های پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان؛ موج سوم. طرح ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، دفتر طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  2. رضازاده برفویی، ح.، مرتضوی، س.، و رحیم‌نیا، ف. (1392). واکاوی پیش‌آیندهای فردی و موقعیتی مؤثر بر چاپلوسی و تأثیر آن بر پیشرفت شغلی کارکنان (موردمطالعه: کارکنان دانشگاه مشهد). پژوهش‌های مدیریت عمومی، 6(22)، 25 –
  3. ریتزر، ج. (1374). نظریۀ جامعه‌شناسی در دوران معاصر (چاپ دوم) (م. ثلاثی، مترجم). تهران: انتشارات علمی.
  4. شیری، ا.، خلدشرفی، ص.، دهقانی، م.، و یاسینی، ع. (1394). بررسی ارتباط بین خودشیفتگی مدیران و رفتارهای منافقانه با نقش میانجی رفتار ماکیاولی گرایانۀ مدیران در سازمان‌های دولتی شهر کرمانشاه. فصلنامۀ علمی پژوهشی مدیریت سازمان‌های دولتی، 3(11)، 128-107.
  5. صدیق سروستانی، ر. (1390). آسیب‌شناسی اجتماعی (جامعه‌شناسی انحرافات اجتماعی) (چاپ هفتم). تهران: سمت.
  6. قربانی، ا.، و فیض‌آبادی، ح. (1393). واکاوی دیدگاه‌های جامعه‌شناختی انحرافات اجتماعی. فصلنامۀ دانش انتظامی خراسان، 1(3)، 120 –
  7. گودرزی، م. (1382). پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان (موج دوم). تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  8. محبی، س. ف. (1399). تبیین جامعه‌شناختی فریب در تعاملات اجتماعی (رساله دکترای تخصصی رشته جامعه‌شناسی). دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
  9. محسنی، م. (1386). جامعه‌شناسی انحرافات اجتماعی (چاپ اول). تهران: انتشارات طهوری.
  10. محسنی تبریزی، ع. (1370). بیگانگی. نامۀ علوم اجتماعی، 2(2)، 25-72.
  11. معیدفر، س.، و صفری، ف. (1397). تعارضات هنجاری منجر به ریاکاری به روایت سینما. بررسی مسائل اجتماعی ایران، 9(1)، 142 –
  12. هادوی‌نژاد، م.، و بهارلویی، ا. (1394). رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین فردی در سازمان: پیشایندها و پیامدهای سازمانی. مجلۀ مدیریت دولتی (دانشگاه تهران)، 7(2)، 412-393.
  13. هادوی‌نژاد، م.، دانایی‌فرد، ح.، آذر، ع.، و خائف الهی، ا. (1389). کاوش فرایند رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین فردی در سازمان با استفاده از نظریه داده بنیاد. اندیشه مدیریت راهبردی، 4(1)، 81-130.
  14. هادوی‌نژاد، م.، و عبادی، ف. (1393). نفاق مدیریت ارشد مدیریت و مقاومت کارکنان در برابر تغییر: تبیین نقش میانجی اعتماد به مدیریت ارشد سازمان. پژوهش‌نامه مدیریت تحول، 6(12)، 49-71.
  15. هارولامبوس. (1370). تئوری‌های انحراف (ا. صوفی، مترجم). مجلۀ رشد علوم اجتماعی، (6-7)، 22-27.

 

  1. Alicke, M., Gordon, E., & Rose, D. (2012) Hypocrisy: What counts? Philosophical Psychology, 26(5), DOI:10.1080/09515089.2012.677397.
  2. Brunsson, N. (1989). The organization of hypocrisy: Talk, decisions, and actions in organizations. New York: John Wiley & Sons.
  3. Burgoon, J. K., & Buller, D. B. (2016) Interpersonal deception theory. In Ch. R. Berger, & M. E. Roloff (Eds.), The International Encyclopedia of Interpersonal Communication. New York: John Wiley & Sons, Inc.
  4. Burgoon, J. K., & Buller, D. B. (2015) Interpersonal deception theory, to appear. In J. Seiter, & R. Gass (Eds.), Readings in persuasion, social influence, and compliance gaining. Boston: Allyn & Bacon.
  5. Caviola, L., & Faulmüller, N. (2014) Moral hypocrisy in economic games: How prosocial behavior is shaped by social expectations. Opinion Article, (5), doi: 10.3389/fpsyg.2014.00897.
  6. Cheng, J. L. (1983). Organizational context and upward influences: An experimental study of the use of power tactics. Group and Organizational Studies, 8, 332-335.
  7. Fernandez-Revuelta Perez, L., & Robson, K. (1999). Ritual legitimation, decoupling and the budgetary process: Managing organizational hypocrisies in a multinational company. Management Accounting Research, 10, 384407.
  8. Christensen, L. T., Morsing, M., & Thyssen, O. (2020) Timely hypocrisy? Hypocrisy temporalities in CSR communication. Journal of Business Research, 114, 327–335.
  9. Fointiat, Va. (2007) Being together in a situation of induced hypocrisy. Current Research in Social Psychology, 13(12), http://www.uiowa.edu/~grpproc/crisp/crisp.html.
  10. Gastner, M. T., Taka´cs, K., Gulya´s, M., Szvetelszky, Z., & Oborny, B. (2019) The impact of hypocrisy on opinion formation: A dynamic model. PLoS ONE, 14(6), https://doi.org/10.1371/journal.pone.0218729.
  11. Kacmar, K. M., Carlson, D. S., & Bratton, V. K. (2004). Situational and dispositional factors as antecedents of ingratiatory behaviors in organizational settings. Journal of Vocational Behavior, 65, 309–331.
  12. Kenessey, B., & Darwall, S. (2014) Moral psychology as accountability.  In J. D’Arms, & D. Jacobson (Eds.), Moral psychology and human agency: Philosophical essays on the science of ethics (pp. 40-83). Oxford: Oxford University Press.
  13. Kerr, S. (1993). On The folly of rewarding A, while hoping for B. Academy of Management Excecutive, 9(1), 7-14.
  14. Kılıçoğlu, G., & Kılıçoğlu, D. Y. (2021) Understanding organizational hypocrisy in schools: The relationships between organizational legitimacy, ethical leadership, organizational hypocrisy and work-related outcomes. International Journal of Leadership in Education, Theory and Practice, 24(1), 24-56.
  15. Lindenberg, S., & Steg, L. (2018). Moral hypocrisy and the hedonic shift: A goal-framing approach. Rationality and Society, 30(4), 393– 419.
  16. Linden, R. C., & Mitchell, T. R. (1988). Ingratiatory behaviors in organizational settings. Academy of Management Review, 13, 572-587.
  17. Morrongiello, B. A., & Landa, M. (2008). Practice what you preach: Induced hypocrisy as an intervention strategy to reduce children's intentions to risk take on playgrounds. Journal of Pediatric Psychology, 33(10), 1117-1128.
  18. Rustichini, A., & Villeval, C. M. (2014) Moral hypocrisy, power and social preferences. Journal of Economic Behavior & Organization, 107, 10-24.
  19. Laurent, S. M., & Clark, B. )2019). What makes hypocrisy? Folk definitions, attitude/behavior combinations, attitude strength, and private/public distinctions. Basic and Applied Social Psychology, 41(2), 104-121.
  20. Schon, Donald and Argyris, Chris. (1992). Theory in practice: Increasing professional effectiveness. San Francisco: Jossey Bass,.
  21. Schwartz, S. (2009). Employing the induced hypocrisy paradigm to encourage nutrition on college campuses (Master´s thesis). Kansas State University, Manhattan, Kansas.
  22. Wollschleger, J., & Beach, L. (2011). A cucumber for a cow: A theoretical exploration of the causes and consequences of religious hypocrisy. Rationality and Society, 23(3), 155-174.
CAPTCHA Image