Communication Skills of Couples and its Relationship with Family Breakup (Case Study: Married People of Tabriz City)

Document Type : *

Authors

• Fattaneh Hajilou ¹
• Fatemeh Golabi ²
• Bahman Ranjegargalekandy ³

¹ Assistant Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Law and Social Sciences, Tabriz University, Tabriz, Iran

² Professor in Sociology, Department of Social Sciences, Faculty of Law and Social Sciences A Member of Center of Excellence on Health Study, University of Tabriz, Tabriz, Iran

³ MA in Sociology, Department of Social Sciences, Tabriz University, Tabriz, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2023.82276.1344

Abstract

Family is a small group consisting of a woman, a man, and children, whose basic and inseparable feature is intimacy. There are many factors that affect the family structure and its strength, cause disruption in the relationship between couples, conflict between family members, and ultimately provide the conditions for family breakup. This study was conducted with the aim of investigating the relationship between couples’ communication skills and their relationship with family breakups among married people in Tabriz. The main question of the research is: What is the relationship between the communication skills of couples and the breakup of the family? The method of research is survey and the data collection tool was a questionnaire. The target population is married people living in three urban Districts (5, 7, and 8) of Tabriz. Based on Cochran's formula, 384 of them were selected as members a statistical sample through cluster and random sampling. The results showed that there is a significant negative relationship between communication skills and family breakup; that is, the increase of communication skills between couples decreases the risk of family breakup, and vice versa. Moreover, the findings on the examination of average difference in family breakup and communication skills according to the level of education showed that there is a difference between groups with higher education and lower education. That is, the level of education of couples is a significant factor in establishing communication and preventing it from the breakup of the family.

Keywords

• Communication Skills
• Marital Conflicts
• Family Breakup
• Tabriz
• Couple's Education

References

1. ابراهیمی، ل.، و محمدلو، م. (1400). مرور نظام مند عوامل زمینه ساز طلاق توافقی زوجین دهه اخیر در ایران (1398-1388). فصلنامه زن و جامعه، 12(46)، 26-20.
2. اردلان، ا.، و حسین جاری، م. (1390). پیش بینی سازگاری تحصیلی براساس مهارت‌های ارتباطی با واسطه باورهای خودکار آمدی. فصلنامه روان‌شناسی تربیتی، 6 (17)، 1- 32.
3. بالاگیری، م.، و سادات حسینی، س. (1398). ارائه الگوهای پیش بینی کننده طلاق عاطفی در زوجین شهر کرمانشاه. پژوهش‌های نوین در علوم رفتاری، 4(36)، 53-29.
4. باستانی، س.، گلزاری، م.، و روشنی، ش. (1389). طلاق عاطفی: علل و شرایط میانجی. بررسی مسائل اجتماعی ایران، 1(3)، 22-1.
5. برادشاو، ج. (۱۳۷۲). خانواده روش انقلابی برای خودشناسی (م. قراچه داغی، مترجم). تهران: نشر البرز.
6. جابری، س.، اعتمادی، ع.، و احمدی، ا. (1394). بررسی رابطه مهارت ارتباطی با صمیمیت. پژوهش‌های علوم شناختی و رفتاری، 5 (2)، 146-150.
7. جهانی دولت آباد، ا.، و عشایری، ط. (1401)، بررسی نقش تعارضات زناشویی و شیوه‌های برخورد با تعارض در گرایش به طلاق (مورد مطالعه شهر اردبیل). نشریه راهبرد اجتماعی فرهنگی، 11(4)، 376-341.
8. حسن­زاده، ا. (1400). آسیب­شناسی اجتماعی ­گسست خانواده. پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش‌های دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام، تهران.
9. درگاهی، ح.، قاسمی، م.، و بیرانوند، ا. (1397). عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر طلاق در ایران با تاکید بر تجاری، آموزشی و اشتغال زنان. فصلنامه اقتصاد و الگوسازی، 9(11)، 106.
10. دیندار، ا.، ف.، مهدوی، م.، و سید میرزایی، س. (1397). بررسی رابطه بین مهارت‌های ارتباطی و طلاق عاطفی (مورد مطالعه: افراد متأهل شهر شییراز در سال 1396- 1395). فصلنامه زن و جامعه، 9(36)، 153- 176.
11. رزاقی، ن.، و اسلامی، ا. (1394). مطالعه کیفی علتهای تعارض در خانواده. فصلنامه فرهنگی_تربیتی زنان و خانواده،10(32)، 83 -55.
12. ریاحی، م.، وردی­نیا، ع.، و بهرامی­کاکاوند، س. (1396). تحلیل جامعه شناختی میزان گرایش به طلاق مطالعه موردی شهرستان کرمانشاه. زن در توسعه و سیاست، 5(3)، 109-140.
13. زارع باغبیدی، م.، و اعتمادی فرد، ا. (1399). تعیین نقش واسطه مهارت ارتباطی در رابطه بین ناگویی هیجانی و دلزدگی زوجین متقاضی طلاق. پژوهش‌های روانشناسی اجتماعی، 10(38)، 135- 150.
14. زرگر، ف.، و نشاط دوست، ح. (1386). بررسی عوامل مؤثر بر بروز طلاق در شهرستان فلاورجان، فصلنامه خانواده پژوهشی،3(11)، 746-742.
15. ساروخانی، ب. (1390). جامعه شناسی ارتباطات، تهران: اطلاعات.
16. سارو خانی، ب. (1370). مقدمه‌ای بر جامعه شناسی خانواده. تهران: انتشارات سروش.
17. شمشیر گران، م.، و همائی، ر.، (1397). بررسی رابطه مهارت‌های ارتباطی و مؤلفه‌های آن با دلزدگی زناشویی در کارکنان متأهل شرکت ملی حفاری استان خوزستان. رویش روان شناسی، 7 (1)، 246-223.
18. شیشه گران، س.، قمری کیوی، ح.، و شیخ الاسلامی، ع. (1395). تأثیر آموزش مهارت ارتباطی بر سبک‌های حل تعارض سازنده و غیر سازنده در نامزدها. مشاوره کاربردی، 6(1)، 78-53.
19. عظیمی رستا، م.، و عابدزاده نوبریان، م.، (1392). بررسی عوامل مؤثر بر بروز طلق عاطفی میان زوجین در خانواده. فصلنامه مطالعات جامعه‌شناختی ایران، 3(10)، 46-31.
20. فدایی مقدم، م.، خوش اخلاق، ح.، و رضایی جمالویی، ح. (1401). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی شناختی مک­کی و طرح ‌واره درمانی بر تکانشگری و بهبود عملکرد رابطه در زوجین دارای تعارض زناشویی شهر قم.  پژوهشنامه زنان، 39(13)، 166-141.
21. کریمی، ا.، احمدی، ص.، و زهراکار، ک. (1399). اثر بخشی مهرات های ارتباطی‌های زناشویی به روش گاتمن بر الگوهای ارتباطی زنان. فصلنامه فرهنگ، مشاور و روان درمانی، 11(66)، 278-253.
22. گلدنبرگ، ا.، و گلدنبرگ، ه. (1382). خانواده درمانی (ح. حسین‌شاهی برواتی، س. نقشبندی، . ا. ارجمند، مترجمان). تهران: نشر روان.
23. گلزار سیرجانی، م.، و بیان فر، غ. (1399). نقش الگوهای ارتباطی زوجین در گسست عاطفی. سنجش و پژوهش در مشاوره و روانشناسی، 2(4)، 33-51.
24. نصیری، ص.، حیدری بافقی، ر.، . جراره، ج.، (1396). ویژگی های شخصیتی، باورهای غیر منطقی و مهارتهای ارتباطی به عنوان پیش‌بین‌های عملکرد شغلی مشاوران. دوفصلنامه مشاوره کاربردی، دانشگاه شهید چمران اهواز، 7(1)، 46-27.
25. هراتیان، ع.، جان بزرگی، م.، آگاه هریس، م.، موتایی، ف.، و صفورایی پاریزی، م. (1398). رابطه روان بنه‌های ناسازگار اولیه و باورهای غیر منطقی با تعارض زناشویی، نقش تعدیل کننده دینداری. نشریه علمی و فرهنگی_ تربیتی زنان و خانواده، 15(51)، 115-91.
26. هادیان، ص.، و امینی، د. (1397). پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس هوش عاطفی، مهارت‌های ارتباطی و تعارضات زناشویی زوجین متأهل دانشگاه آزاد همدان. پژوهشنامه زنان، 10(1)، 182-207.

 

27. Elgar, F.J., Craig, W., Trites, S. (2012). Family Dinners, Communication, and Mental Health in Canadian Adolescents. Journal of Adolescent Health, 4 (2), 11-19.
28. Lundblad, A. M., Hansson, K. (2006). Couples therapy; effectiveness of treatment and long-term follow-up. Journal of Family Therapy, 28(2), 136-152.
29. Metis, S., Cupach, W.R. (2002). The Influence of Relationship Beliefs and Problem-Solving Responses on Satisfaction in Romantic Relationships, Human Communication Research, 17(1), 170-185.
30. Portes, P. R., Howell, S. C., Brown, J. H., & Eichenberger, S. (1999). Family functions and children's postdivorce adjustment. American Journal of Orthopsychiat, 62(4), 613-617.
31. Riesch, S. K., Jackson, N. M., & Chanchong, W. (2003). Communication approaches parent-child conflict: Young adolescence to young adult. Journal of Pediatric Nursing, 18(4), 244-256.
32. Sharf R.S. (2015). Theories of psychotherapy & counseling: Concepts and cases. Cengage learning.
33. Strunz, S., Schermuck, C., Ballerstein, B., Ahlers,C. J., Dziobek, I., Roepke, S., (2016) Romantic Relationships and Relationship Satisfaction Among Adults With Asperger Syndrome and High-Functioning Autism: Romantic Relationships Among Autistic Adults, Journal of Clinical Psychology,73(1), 1-13.