Designing a Social Entrepreneurship Model in NGOs (Case Study: Charity Centers of Imam Khomeini Relief Foundation)

Document Type : *

Authors

• Mohammad Safari ¹
• Alireza Mooghali ²

¹ MA in Public Administration, Department of Public Administration, Payam Noor University, Tehran, Iran

² Professor, Department of Public Management, Payame Noor University, Tehran, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2022.77345.1196

Abstract

Social issues have been increasingly complex and traditional methods unable to solve the issues. Designing a model for social entrepreneurship in NGOs is then a must. This study tried to design a model in charity centers of the Imam Khomeini Relief Foundation. Its statistical population of this applied research is consisted of university faculty members, managers and experts of the Relief Foundation, and activists of social entrepreneurship in Shiraz. Purposive sampling was used to select members of the sample, which continued to saturation and 18 people were selected. A semi-structured interview was used to collect data. Brown and Clark’s six-step method of theme analysis was used to analyze the data. Being run for three steps of coding, themes were presented. The results showed  that a model for social entrepreneurship in NGOs has 7 overarching themes and 17 organizing themes: flexible structure (pioneering and inclusive), entrepreneurial culture (trustworthy, responsible, and altruistic), social value creating (social empowerment and support), entrepreneurial strategies (cooperation and creation of resources), community-oriented leadership (creative, collaborative, efficient), social service oriented employees (extra-role, interacting and efficient) and creative processes (quick and networked). It is suggested therefore that NGOs, especially charity centers of Imam Khomeini Relief Foundation, use the proposed model of this research to respond better to social issues.

Keywords

• Social Entrepreneurship
• NGOs
• Charity Centers
• Imam Khomeini Relief Foundation

20.1001.1.29809452.1401.19.2.6.4

References

1. ابطحی، س.، شریف‌زاده، ف.، و ابراهیم‌پور، ح. (1389). بررسی مفاهیم، نظریه‌ها و مدل‌های کارآفرینی و ارائه مدل مفهومی. مدیریت فرهنگ سازمانی، 8(21)، 82-112.
2. احمدی فارسانی، م.، و صفری، ع. (1396). کارآفرینی اجتماعی: عوامل و پیامدها با رویکرد نهج‎البلاغه. فصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغه، 5(18)، 99-118.
3. حاتمی، خ.، قاضی‌نژاد، م.، باستانی، س.، و راد، ف. (1399). فراتحلیل پژوهش‌های صورت‌گرفته در حوزه سازمان‌های مردم‌نهاد: با تأکید بر علل مشارکت افراد در این سازمان‌ها. جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، 9(2)، 23-46.
4. رضایی، ف.، توکلی نیا، ج.، و صرافی، م. (1400). بررسی نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری (نمونه موردی کلانشهر تهران). نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، 25(77)، 113-130.
5. زارع، ر.، و صفری دشتکی، م. (1398). طراحی و تبین مدل پارادایمی کارآفرینی اجتماعی با هدف توانمند سازی زنان سرپرست خانوار (مطالعه موردی: کمیته امداد امام خمینی (ره) استان فارس).  زن در توسعه و سیاست، 17(1)، 147-171.
6. سالنامه آماری 1399 کمیته امداد امام خمینی (ره). (1400). تهران، انتشارات مرکز برنامه ریزی و پژوهش.
7. ستاری، س. (1391). دستورالعمل مدیریت شبکه‌های ارتباطی و حمایتی (شبکه‌های نیکوکاری) کمیته امداد امام خمینی (ره) . تهران: انتشارات شورایعالی پژوهش و برنامه ریزی.
8. صفری، م. (1401). طراحی سنجه‎ای به منظور اندازه‌گیری کارآفرینی اجتماعی در سازمان‌های مردم‌نهاد (مورد مطالعه: کمیته امداد امام خمینی (ره) استان فارس) (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد رشتۀ مدیریت دولتی). دانشگاه پیام نور مرکز شیراز، شیراز، ایران.
9. عمرانی، ز.، حقیقی کفاش، م.، و کفاش، ن. (1389). اولویت‌بندی عوامل اثرگذار بر کارآفرینی اجتماعی در ایران از دیدگاه فعالان اجتماعی.فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 3(2)، 11-36.
10. فلاح، م.، جعفری، م.، و عبادی، ر. (1399). ارائه مدلی برای بررسی و تبیین نقش وقف بر اندازه دولت در اقتصاد با تأکید بر نقش کارآفرینی اجتماعی. مجلس و راهبرد، 27(104)، 5-30.
11. کمیته امداد امام خمینی (ره) . (1396). اسناد راهبردی کمیته امداد امام خمینی (ره) ( سال 1394 الی 1396). تهران: انتشارات دفتر مرکزی کمیته امداد امام خمینی (ره).
12. کمیته امداد امام خمینی (ره) . (1400). گزارش مدیریتی کارآفرینی اجتماعی.تهران: دفتر مطالعات و پژوهش.
13. مقیمی، س. (1383). کارآفرینی و عوامل مؤثر بر آن. فرهنگ مدیریت، 5، 170-177.
14. الوانی، س. م. (1387). بررسی نقش سازمان‌های غیر دولتی بر توسعه. فصلنامه علوم مدیری، 1(4)، 37-64 .
15. یادگار، ن.، بازرگان، ع.، و فقیه، ن (1390). فرایند شکل‌گیری ابتکارات کارآفرینان اجتماعی: الگویی برگرفته از نظریه برخاسته از داده‌ها. توسعه کارآفرینی، 13(4)، 7-29.

 

16. Alter, K. (2006). A social enterprise typology: Virtue ventures. Retrieved 2013, April 28, from http://virtueventures.com
17. Austin, J., Gutierrez, R., Ogliastri, E., & Reficco, E. (2006). Effective management of social enterprises: Lessons from businesses and civil society organizations in Iberoamerica. Cambridge: Harvard University.
18. Bano, M. (2019). Partnerships and the good-governance agenda: Improving service delivery through state–NGO collaborations. VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 30(6), 1270-1283
19. Borzaga, C., & Sacchetti, S. (2015). Why social enterprises are asking to be multi-stakeholder and deliberative: An Explanation around the Costs of Exclusion, Euricse WP, 75|15. Retrieved 2018, June 15, from https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2594181
20. Braun, V., & Clarke, V. (2006), Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101.
21. Dees, G. (1998). The meaning of social entrepreneurship. Retrieved rom https://centers.fuqua.duke.edu/case/wp-content/uploads/sites/7/2015/03/Article_Dees_MeaningofSocialEntrepreneurship_2001.pdf
22. Dorado, S., & Ventresca, M. J. (2013). Crescive entrepreneurship in complex social problems: Institutional conditions for entrepreneurial engagement. Journal of Business Venturing, 28(1), 69–82.
23. García-Jurado, A., Pérez-Barea, J. J., & Nova, R. (2021). A new approach to social entrepreneurship: A systematic review and meta-analysis. Sustainability, 13, 2754.
24. Grieco, C. (2015). Assessing social impact of social enterprises: Does one size really fit all? Cham: Springer.
25. Gupta, P., Chauhan, S., Paul, J., & Jaiswal, M. (2020). Social entrepreneurship research: A review and future research agenda. Journal of Business Research, 113, 209–229.
26. Hockerts, K. (2017). Determinants of social entrepreneurial intentions. Entrepreneurship Theory and Practice, 41(1), 1-26.
27. Kim, D., & Lim, U. (2017). Social enterprise as a catalyst for sustainable local and regional development. Sustainability, 9(8), 1427.
28. Light, P. C. (2006). Reshaping social entrepreneurship. Stanford Social Innovation Review. Retrieved from https://wagner.nyu.edu/files/performance/ReshapingSE.pdf
29. McMullen, J. S., & Bergman, B. J. (2017). Social entrepreneurship and the development paradox ofprosocial motivation: A cautionary tale. Strategic Entrepreneurship Journal, 11(3), 243–270.
30. Mort, G. S., Weerawardena, J., & Carnegie, K. (2003). Socialentrepreneurship: towardsconceptualisation. International Journal of Nonprofit and Voluntary Sector Marketing, 8(1), 76–88.
31. Nguyen, M. H. T., Carr, S. C., Hodgetts, D., & Fauchart, E. (2021). Why do some social enterprises flourish in Vietnam? A comparison of human and ecosystem partnerships. Sustainablility Accounting Management and Policy Journal, 12(6), 1312-1347.
32. Seelos, C., & Mair, J. (2007). Profitable business models and market creation in the context of deep poverty: A strategic view. The Academy of Management Perspectives, 21(4), 49–63.
33. Smith, B., & Stevens, C. (2010). Different types of social entrepreneurship: The role of geography and embeddedness on the measurement and scaling of social value. Enterprenerurship and Regional Development, 22(6), 1-43.
34. The British Council in Partnership with Social Enterprise UK. (2015). London, UK: Think Global Trade Social: The British Council.
35. Tortia, E. C., Sacchetti, S., & Valentinov, V. (2020). The ‘protective function’ of social enterprises: Understanding the renewal of multiple sets of motivations. Review of Social Economy, 78(3), 371-410.
36. Tracey, P., & Jarvis, O. (2007). Toward a theory of social venture franchising. Entrepreneurship Theory and Practice, 31(5), 667–685.
37. Weerawardena, J., & Mort, G. S. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model. Journal of World Business, 41(1), 21–35.
38. Westley, F., & Antadze, N. (2010). Making a difference: Strategies for scaling social innovation for greater impact. London: Routledge.
39. (2011). Retrieved 2013, April 28, form http://www.ashoka.org/. Accessed 28 Apr 2013.