Farmers and Ecological Habitus in the Margins: a Qualitative Study Based on Grounded Theory

Document Type : *

Authors

• Amrollah keshavarz ¹
• Soraya Memar ²
• Reza Hemati ²
• Ali Ghanbari Barzian ³

¹ PhD Candidate in Sociology - social problem of Iran, university of Isfahan, Isfahan, Iran

² Associate Professor in social Sciences, university of Isfahan, Isfahan, Iran

³ Assistant Professor in social Sciences, university of Isfahan, Isfahan, Iran

https://doi.org/10.22067/social.2022.77607.1203

Abstract

In recent years, Iran's agricultural sector has been exposed to various environmental crises and risks, which have had deep and irreparable impacts on the structure of villages. The role of social and cultural contexts in the emergence of these crises and risks cannot be ignored in the formation of attitudes, values ​​and behaviors that create these risks in the agricultural field. The purpose of this research was to analyze the ecological habitus of farmers in Azna city and to discover the reasons and contexts of its formation. This research was done using qualitative method and grounded theory. The research sampling was purposeful and continued until theoretical saturation was reached. The number of participants was 33. Semi-structured interviews were used to collect the data. The findings showed that the perceived structural pressures and the double passivity-inefficiency of the government as causal conditions, the equation of inheritance and division, which caused excessive fragmentation of agricultural lands as intervening conditions and the double-edged blade of mechanized cultivation as contextual conditions cause marginalization of ecological habitus. Facing these conditions, farmers choose products attractive in the market, excessive use of chemicals and not leaving the land fallow as a strategy, which results in the water resources crisis, soil erosion and migration. Interventions like legislations, education and paying attention to the traditional and indigenous knowledge of farmers can lead to the improvement of the ecological habitus of farmers and preserve the ecosystem.
 

Keywords

• Indigenous Knowledge
• Ecosystem
• Ecological Habitus
• Structural Pressure
• Agriculture

20.1001.1.29809452.1401.19.2.7.5

References

1. اشتراوس، ا.، و کوربین، ج. (1393). مبانی پژوهش کیفی؛ فنون و مراحل تولید نظریه زمینه‎­ای (ا. افشار، مترجم). تهران: نشر نی.
2. بوردیو، پ. (1390). نظریه کنش: دلایل عملی و انتخاب عقلانی (م. مردیها، مترجم). تهران: انتشارات نقش و نگار.
3. ﺗﻘﺪیسی، ا.، و ﺑﺴﺤﺎق، م. ر. (1389). ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﻛﺸﺎورزی و ﺗﺄﺛﻴﺮ آﻧ‌ﻬﺎ ﺑﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ بر ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﻄﺢ زﻳﺮ کشت (ﻣﻄﺎﻟﻌه موردی: دﻫﺴﺘﺎن ﺳﻴﻼﺧﻮر ﺷﺮﻗی ـ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ازنا). پژوهش‌های روستایی، (2)، 137-161.
4. تقوایی، م.، بسحاق، م. ر.، سالاروند، ا. (1389). تحلیلی بر عوامل مؤثر در عدم استفاده از سیستم­‎های آبیاری تحت فشار در روستاهای ایران (مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان ازنا). مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 1(2)، 11-23.
5. حاتمی، ع.، و نوربخش، س. (1398). بازسازی معنایی بحران آب در شرق اصفهان براساس نظریۀ زمینه‌ای. مجله جامعه‌شناسی کاربردی، 30(1)، 123-142.
6. زارع، ب.، قادری، ص.، کوهی، م. ک.، و مشیری، ژ. (1397). تبیین فرهنگی و اجتماعی مصرف آب در بخش کشاورزی با تأکید بر نگرش سنجی کشاورزی شهرستان گرمسار. مطالعات توسعه اجتماعی- فرهنگی، 7 (2)، 9-37.
7. شفیعی، ف.، و رضوانفر، ا.، و میرترابی، م. (1397). بررسی عوامل مؤثر بر رفتار استفاده از کودهای زیستی به وسیله کشاورزان استان البرز. علوم و تکنولوژی محیط زیست، 20، 105-118.
8. طولابی­‌نژاد، م.، بذرافشان، ج.، و قنبری، س. (1397). بررسی وضعیت پایداری روستاهای شهرستان پلدختر بر اساس نگرش‌های محیط­زیستی. مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه­ای، 16(2)، 213-141.
9. عینالی، ج.، کاظمی، ن.، چراغی، م.، و رابط، ع. ر. (1395). تحلیلی بر آگاهی و عملکرد زیستی کشاورزان در نواحی روستایی (مطالعه موردی: شهرستان ارومیه).فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، 18، 395-405.
10. فروتن­‌کیا، ش.، و نواح، ع. ر. (1395). جامعه­‌شناسی محیط­زیست. تهران: جامعه­‌شناسان.
11. کنعانی، ا.، و احمدوند، م. (۱۳۹۸).تبیین رفتار محیط­زیستی کشاورزان گندم‌کار آبی: کاربرد تئوری ارزش، اعتقاد، هنجار. فصلنامه علمی-آموزشی محیط­زیست و توسعه پایدار، 7(3)، 35-46.
12. مرکز بررسی­‌های استراتژیک ریاست جمهوری. (1396). آینده‌پژوهی ایران 1396. بازیابی از https://css.ir/fa/content/112771
13. مهدوی، ا، کیانی، م.، و دانشور عامری، ژ. (1396). ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﻮاﻧﻊ یکپارچه‌سازی اراﺿﯽ ﮐﺸﺎورزی (مورد مطالعه روﺳﺘﺎﻫﺎی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ازﻧﺎ). مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 48(2)، 333-342.

 

14. Calicioglu, O., Flammini, A., Bracco, S., Bellù, L., & Sims, R. (2019). The future challenges of food and agriculture: An integrated analysis of trends and solutions. Sustainability, 11(1), 222.
15. Carfagna, L. B., Dubois, E. A., Fitzmaurice, C., Ouimette, M. Y., Schor, J. B., Willis, M., & Laidley, T. (2014). An emerging eco-habitus: The reconfiguration of high cultural capital practices among ethical consumers. Journal of Consumer Culture, 14(2), 158-178.
16. (2018). Retrieved 2022, June 2, from https://ccpi.org/download/the-climate-change-performance-index-2018/
17. Crossley, N. (2003). From reproduction to transformation: Social movement fields and the radical habitus. Theory, Culture & Society, 20(6), 43-68.
18. Gäbler, K. (2015). Green capitalism, sustainability, and everyday practice. In Global sustainability (pp. 63-86). Cham: Springer.
19. Haluza-DeLay, R. (2008). A theory of practice for social movements: Environmentalism and ecological habitus. Mobilization, 13, 205–218
20. Haluza-DeLay, R. (2006). The practice of environmentalism: creating ecological habitus. Conference Papers–American Sociological Association (Vol. 1). Washington: American Sociological Association. 
21. Horton, D. R. (2002). Searching for sustainability: AN ethnography of everyday life among environmental activists (Unpublished doctoral dissertation). University of Lancaster, Lancaster.
22. Kasper, D. V. (2009). Ecological habitus: Toward a better understanding of socioecological relations. Organization & Environment, 22(3), 311-326.
23. Kirby, J. (2018). Grounding and comparing ecological habitus in environmental communities. International Journal of Urban Sustainable Development, 10(2), 154-169.
24. Lowe, S., & Tapachai, N. (2020). Bourdieusian interaction: actors’ habitus, agentic activities and field resources. Journal of Business & Industrial Marketing, 36(6), 893-904.
25. Nilan, P. (2017). The ecological habitus of Indonesian student environmentalism. Environmental Sociology, 3(4), 370-380.
26. Smith, M. (2001). An ethics of place: Radical ecology, postmodernity, and social theory. Albany; Great Britain: State University of New York Press.