Ferdowsi University of Mashhad Journal of Social Sciences

Current Issue

By Issue

By Author

By Subject

Author Index

Keyword Index

About Journal

Aims and Scope

Editorial Board

Publication Ethics

Indexing and Abstracting

Related Links

FAQ

Peer Review Process

Journal Metrics

News

Article Submission Checklist

Manuscript Structure

Guide Files

Journal Reviewers List

Reviewer Guide

Secondary Analysis of the Relationship between Economic Indicators and Social Happiness in Iran

Document Type : Research

Authors

1 Professor in Sociology, University of Yazd, Yazd, Iran

2 PhD in Sociology of Social Problem, University of Yazd, Yazd, Iran

Abstract

This study aimed to analyze the relationship between economic indicators and social happiness in a secondary analysis of existing data at the national level. Related data to social happiness were obtained from Montazeri, et al. (2012) and related data to economic indicators were obtained from the survey results of industrial workshops with 10 employees and the Statistics Center of Iran (2012). The method of this research is secondary analysis and all data were extracted from the sources of the Statistics Center of Iran and scientific-research journals. In order to analyze the data, descriptive analysis and inferential analysis (Pearson correlation coefficient) were used. The average of the general happiness index is 3.43 and its maximum and minimum values are 3.69 and 3.12, respectively. Therefore, in general, the average social happiness is at a moderate level. The highest average of social happiness (3.69) belongs to Zanjan province and the lowest value of this variable is 3.12, which belongs to Yazd province. Accordingly Zanjan province is the happiest province in the country. Moreover, in response to the main question of this research, it can be said that there is not a significant relationship between economic indicators such as Gini coefficient, participation rate, value added, underemployment rate, unemployment rate, per capita production, value added per capita, and the share of industry employment in the total industry with social happiness. Contrary to the common belief, the impact of economic indicators on the social happiness of citizens is weak and its weak contribution to explaining social happiness can be explained that indicators such as full employment, low unemployment rate, high Gini coefficient etc. cannot affect people's happiness alone.

Keywords

References
  1. ابراهیم‌زاده، ب.، آرام، ه.، و پناهی، ب. (1389). بررسی نشاط اجتماعی و عوامل موثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد پارس آباد مغان، مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 2(4)، 144-121.
  2. ابونوری، ا.، و اسکندری، ج. (1395). ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﺛﺮات ﺗﻮرم و ﺑﯿﮑﺎری ﺑﺮ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ. مجله سیاست‌گذاری اقتصادی، 8(15)، 152-137.
  3. آرگایل، م. (1383). روان‌شناسی شادی (م. گوهری، ح. پالاهنگ، ف. بهرامی و ح. طاهرنشاط، مترجمان). ‌دوست. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی.
  4. بشیرنژاد، م. (1392). جامعه‌های که نشاط ندارد هیچ چیز ندارد. مدیریت ارتباطات اجتماعی: تحلیلی، آموزشی و اطلاع‌رسانی، (34 و 35)، 65-63.
  5. بوردیو، پ. (1380). نظریه کنش: دلایل عملی و انتخاب عقلانی (م. مردی‎ها، مترجم). تهران: انتشارات نقش و نگار.
  6. بیات، م.، نعامی، ع. ا.، و اسماعیلی‌فر، ن. (1392). سهم هریک از مقیاس‌های پایگاه اقتصادی و اجتماعی خانواده در پیش‌بینی شادکامی دانش‌آموزان دختر، زن و فرهنگ، 4(16)، 22-9.
  7. چلبی، م.، و موسوی، س م. (1387). بررسی جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر شادمانی در سطوح خرد و کلان، جامعه‌شناسی ایران، (1 و 2)، 57-34.
  8. ذهبی، ع. (1394). بررسی عوامل مرتبط با نشاط اجتماعی زائران ایرانی در شهر مشهد (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی)، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
  9. زارع شاه‌آبادی، ا.، مبارکی، م.، و فردوسی‌زاده نایینی، ا. (1394). تحلیل رابطه بین نشاط اجتماعی و گرایش به اعتیاد (در بین جوانان 30-18 ساله شهر یزد)، پژوهش‌های جامعه‌شناسی معاصر، 9(16)، 174-145.
  10. زیبایی، ن. (1391). بررسی نشاط اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در ایلام (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی)، دانشگاه پیام نور تهران، ایران.
  11. شریفی، خ.، سوکی، ز.، تقربی، ز. و اکبری، ح. (1389). وضعیت نشاط و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان طی سال تحصیلی 86-1385. فصلنامه فیض، 1، 69-62.
  12. عابدی، م. ر. (1381). بررسی و مقایسه اثربخشی روش‌های مشاوره شغلی به سبک نظریه یادگیری اجتماعی، سازگاری شغلی و مدل شناختی رفتاری فوردایس بر کاهش افسردگی شغلی مشاوران آ. پ. شهر اصفهان (رساله منتشرنشده دکتری رشتۀ مشاوره). دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
  13. عنبری، م.، و حقی، س. (1393). بررسی عوامل فردی اجتماعی مؤثر بر نشاط اجتماعی زنان (مورد مطالعه: زنان مناطق شهری و روستایی شهرستان دلیجان). جامعه‌شناسی کاربردی، 25(1)، 26-1.
  14. فرهادی، ع.، جواهری، ف.، غلامی، ی. ب.، و فرهادی، پریوش. (1384). ﻣﯿﺰان ﻧﺸﺎط و ارﺗﺒﺎط آن ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دانشگاه علوم پزشکی لرستان. فصلنامه اصول بهداشت روانی، 7(25 و 26)، 62-57.
  15. قطره‌ای، ف. (1385). بررسی رابطۀ شادکامی (نشاط) و کیفیت عوامل آموزشی در دورۀ ابتدایی مدارس شهر تهران (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی‌ارشد رشتۀ روانشناسی و علوم تربیتی). دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران.
  16. کیانی، م. (1391). شادکامی و سرمایه اجتماعی در بین خانوادهای ایرانی. علوم کاربردی جهانی، 18(8)، 1036-1030.
  17. کیا، ع.، و امیری، ر. (1391). بررسی میزان نشاط اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین شهروندان 64-15 سال شهر اهواز. برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 15، 174-137.
  18. مرکز آمار ایران. (1391). آمارهای موضوعی، برآورد و پیش‌بینی جمعیت کشور به تفکیک استان. بازیابی از https://www.org.ir
  19. مرکز آمار ایران. (1391). طرح آمارگیری نیروی کار. بازیابی از https://www.org.ir
  20. مرکز آمار ایران. (1391). نتایج آمارگیری از کارگاه‌های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر. بازیابی از https://www.org.ir
  21. مرکز آمار ایران. (1392). سالنامه آماری. بازیابی از https://www.org.ir
  22. ﻣﻨﺘﻈﺮی، ع.، امیدواری، س.، آذین، س. ع.، آیین‌پرست، ا.، جهانگیری، ک.، صدیقی، ژ.، ...و فتحیان، س. (1391). ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺷﺎﺩﻛﺎمی ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺁﻥ: ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮن. ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﭘﺎﻳﺶ، 4، 467- 475.
  23. هزارجریبی، ج.، و آستین‌فشان، پ. (1388). ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎعی ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻧﺸﺎﻁ (با تأکید بر استان تهران)، ﺟﺎمعه‌ﺷﻨﺎسی ﻛﺎﺭﺑﺮﺩی، 20(23)، 146-119.
  24. Ahuvia, (2002). Individualism/collectivism and cultures of happiness: A theoretical conjecture on the relationship between consumption, culture and subjective well-being at the national Level. Journal of Happiness Studies, 3(1), 23-36.
  25. Alois, P. (2014). Income Inequality and Happiness: Is There a Relationship? LIS working paper series. Retrieved from https:// repec. org/ p/ lis/ liswps/ 614.html
  26. Argyle, M. (2001). The Psychology of Happiness. London: Methuen publishing.
  27. Chang, W. (2009). Social capital and subjective happiness in Taiwan. International Journal of Social Economics, 3(6), 835-851.
  28. Chiu, S. W., & Wong. T. (2018). Happiness of Hong Kong youth from 2000 to 2014: empirical evidence on the differential impact of socioeconomic conditions on youth versus other age groups. Journal of Youth Studies, 21(3), 253-271.
  29. Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E., & Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276-302.
  30. Eddington, N., & R. Shuman (2004). Subjective well-being Presented by continuity psychology education. The Journal of Personality & Social Psychology, 34(8), 41-57.
  31. Fuentes, N., & Rojas, M. (2001). Economic theory and subjective well-being: Mexico. Social Indicators Research, 53(3), 289-314.
  32. Gropper, D. M., Lawson, R. A., & Thorne, J. T. (2011). Economic freedom and happiness. Cato Journal, 31(2), 237–255.
  33. Helliwell, J. F., Layard, R., & Sachs, J. (2016). The distribution of world happiness: World happiness report 2016. New York: UN Sustainable Development Solutions Network.
  34. Lane, R. E. (2000). Diminishing returns to income, companionship–and happiness. Journal of Happiness Studies, 1(1), 103-119. ‏
  35. Layard, R. )2005(. Happiness: Lessons from a new science. New York: Penguin Books.
  36. Mota, G. L., & Trigo Pereira, P. (2008). Happiness, economic well-being, social capital and the quality of institutions. School of Economics and Management, 40, 1-26.
  37. Myers, D. G. (2000). The Funds, Friends and Faith of Happy People. Journal of American Psychologist, 55(1), 55-67.
  38. Perneger, V., Hudelson, P. M., & Bovier, P. A., (2004). Health and happiness in young Swiss adults. Quality of Life Research, 13(1), 171-178.
  39. Ruprah, I., & Luengas, P. (2009). Should central banks target happiness? evidence from Latin America. Washington, D.C.: Inter-American Development Bank.
  40. Seligman, M. E. P., & Danner, E. d. (2002). Very Happy People. Psychological Science, 13, 181- 184.
Send comment about this article
CAPTCHA Image
Files
Share
How to cite
Statistics