Document Type : Research

Authors

1 PhD Candidate in Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran

2 Associated Professor in Sociology, Eslam Abad-E-Gharb Branch, Islamic Azad University, Eslam Abad-E-Gharb, Iran

3 Assistant Professor in Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran

Abstract

The aim of this study was to determine the relationship between quality of life and national identity with environmental behaviors in Kerman. A questionnaire was used to collect the data of the study. The study method in this research is a survey and the data collection tool is a questionnaire. The statistical population is 16 years and older in the city of Kerman, which according to the 1995 census was equal to 634132 people. Statistical analysis was performed using SPSS and AMOS software. The results of SPSS analysis show that there was a relationship the relationship between environmental responsibility and environmental quality of respondents with the amount of environmental culture (10 years ago) (r= 0.05) and present time (r=0.24) and with national identity at the present time (r= 0.03) and ten years ago (r= 0.26). The coefficient of determination is = 0/25 of the internal variation of the dependent variable namely the environmental culture in Kerman. The results of the structural equation model (AMOS) show that the quality of life variable has a significant effect on the dependent variable with a regression coefficient of 0.254 and a social economic base with a standard regression coefficient equal to -0.194. It can be inferred that with the improvement of people's quality of life, their awareness, attitudes and environmental behaviors have improved. On the other hand, the national identity of individuals in terms of attention to environmental culture for previous generations has been more than now, and this view of nature-friendliness among them has been more than the current generation. Perhaps one of the things that is currently playing a major role in the destruction of the environment is human domination of nature in modernity through technical knowledge and the tools that human beings have acquired to accumulate wealth.

Keywords

  1. اسلام‌زاده، و. (1382). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی محیط‌زیست. تهران: سازمان سبز حزب اسلامی کار.
  2. بایند، ل. (1377). بحران‌های توسعۀ سیاسی (غ. ر. خواجه‌سروی، مترجم). فصلنامه مطالعات راهبردی، (1)، 233-244.
  3. بری، ج. (1380). محیط‌زیست و نظریه اجتماعی (ح. پویان، و ن. توکلی، مترجمان). تهران: سازمان حفاظت محیط‌زیست.
  4. صالحی، ص.، و امام قلی، ل. (1391). سرمایه فرهنگی و نگرش و رفتارهای زیست‌محیطی (مطالعه موردی: استان کردستان). فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، (28)، 120-91.
  5. ضیاپور، آ.، کیانی‌پور، ن.، و نیک‌بخت، م. (1391). تحلیل جامعه‌شناختی محیط‌زیست و رفتار افراد نسبت به آن در مناطق روستایی و شهری استان کرمانشاه. فصلنامه آموزش محیط‌زیست و توسعۀ پایدار، (2)، 67-55.
  6. کاستلز، م. (1384). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (جلد اول) (ح. چاوشیان، مترجم). تهران: طرح نو.
  7. کریمی، م.، درویش نوری، س.، و مربی هروی، ه. (1398). بررسی رابطه سرمایه‌های اجتماعی، تعهد سازمانی و رفتار فرانقشی در محیط زیست. فصلنامه مدیریت محیط‌زیست و توسعۀ پایدار، (4)، 31-26.
  8. محرم‌نژاد، ن. (1392). مدیریت و برنامه‌ریزی محیط‌زیست. تهران: دینگار.
  9. محرم‌نژاد، ن.، و تهرانی، م. (1389). مروری بر نظریه‌های اجتماعی و مدیریت محیط‌زیست. فصلنامه انسان و محیط‌زیست، (1)، 11-3.
  10. محمدی‌فر، ن. (1395). تجزیه ‌و تحلیل تأثیر کیفیت زندگی بر نوع و میزان مشارکت سیاسی (مطالعه موردی: بررسی تطبیقی دو شهر اصفهان و کرمانشاه) (رسالۀ دکتری منتشرنشده). دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
  11. مظلومیان، س.، و کمرپور، پ. (۱۳۹۶). بررسی عوامل مؤثر بر آلودگی محیط‌زیست و رفتار زیست محیطی. مقالۀ ارائه‌شده در چهارمین کنفرانس بین‌المللی برنامه‌ریزی و مدیریت محیط‌زیست، دانشکدۀ محیط‌زیست، دانشگاه تهران.
  12. میرلطفی، م. ر.، و رحیم‌زاده، ص. (1393). مسائل محیط‌زیست و کیفیت زندگی انسان، مقالۀ ارائه‌شده در اولین همایش ملی محیط‌زیست، اصفهان.
  13. هانیگان، ج. (1394). جامعه‌شناسی محیط‌زیست (م. عنبری، ا. محمدی، و م. رستمی، مترجمان). تهران: دانشگاه تهران.
  14. یزدخواستی، ب.، حاجیلو، ف.، و علیزاده اقدم، م. (1392). بررسی رابطه بین سرمایۀ فرهنگی بوم‌شناختی با ردپای بوم‌شناختی (موردمطالعه: شهرستان تبریز). فصلنامه اخلاق زیستی، (8)، 130-101.

 

  1. Asilsoy, B., & Oktay, D. (2018). Exploring environmental behaviour as the major determinant of ecological citizenship. Sustainable Cities & Society, 39, 765-771.
  2. Axsen, J., & Kurani, K. S. (2014). Social influence and proenvironmental behavior: the reflexive layers of influence framework. Environment and Planning B: Planning and Design41(5), 847-862.
  3. Bamberg, S., Rees, J., & Seebauer, S. (2015). Collective climate action: Determinants of participation intention in community-based pro-environmental initiatives. Journal of Environmental Psychology, 43, 155-165.
  4. Bliuc, A. M., McGarty, C., Thomas, E. F., Lala, G., Berndsen, M., & Misajon, R. (2015). Public division about climate change rooted in conflicting socio-political identities. Nature Climate Change, 5(3), 226-229.
  5. Bonaiuto, M., Breakwell, G. M., & Cano, I. (1996). Identity processes and environmental threat: The effects of nationalism and local identity upon perception of beach pollution. Journal of Community & Applied Social Psychology, 6(3), 157-175.
  6. Dunlap, R. E., Van Liere, K. D., Mertig, A. G., & Jones, R. E. (2000). New trends in measuring environmental attitudes: measuring endorsement of the new ecological paradigm: A revised NEP scale. Journal of Social Issues, 56(3), 425-442.
  7. Fielding, K. S., & Hornsey, M. J. (2016). A social identity analysis of climate change and environmental attitudes and behaviors: Insights and opportunities. Frontiers in Psychology, 7(121), 1-12.
  8. Fritsche, I., Barth, M., Jugert, P., Masson, T., & Reese, G. (2018). A social identity model of pro-environmental action (SIMPEA). Psychological Review, 125(2), 245-269.
  9. Keles, R. (2012). The quality of life and the environment. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 35, 23-32.
  10. Milfont, T. L., Osborne, D., Yogeeswaran, K., & Sibley, C. G. (2020). The role of national identity in collective pro-environmental action. Journal of Environmental Psychology, 72, 101522.
  11. Ponce, P., Alvarado, R., Ponce, K., Alvarado, R., Granda, D., & Yaguana, K. (2019). Green returns of labor income and human capital: Empirical evidence of the environmental behavior of households in developing countries. Ecological Economics, 160, 105-113.
  12. Postmes, T., Rabinovich, A., Morton, T., & van Zomeren, M. (2013). Towards sustainable social identities: Including our collective future into the self-concept. In H. C. M. van Trijp (Ed.), Encouraging sustainable behavior: Psychology and the environment (pp. 185-202). London: Psycholgy Press.
  13. Salehi, S. (2010). People and the environment: A study of environmental attitudes and behaviour in Iran. People in the Invironment: LAP Lambert Academic Publishing.
  14. Schumacher, I. (2013). The endogenous formation of an environmental culture. Retrieved from https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-00834151/

 

CAPTCHA Image