Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

1 Allameh Tabataba'i University

2 University Science and Culture, Tehran

Abstract

Abstract
The recent emphasis of sustainable plans for using of local capital and improving living conditions through internal resources is one of the most appropriate solutions for solving the problems of informal neighborhoods. Thus, utilization of social capital is one of the low cost and reliable methods for achieving these neighborhoods sustainability. This descriptive-survey research, has done with aim of analyzes relationship between social capital and neighborhood sustainability in one informal neighborhood of Tehran. Existence confirming of relation between interior local capitals with informal settlement sustainable development is the goal of this research. A questionnaire was used for data collection, Factor analysis was used for indicators summarization and opinions of experts was used for Analyze the results and designing a model research. Inhabitants of neighbor are groups of research which 390 questionnaires were gathered from households with random stratified method. The results in residents group shows that significant relationship between social capital and sustainability is established. This Capital is effecting on the economic and social development more than environmental development. Also, it is proved that mental components of social capital have an accepted and positive relationship with all components of local sustainability, like last researches' results. However, it is showed that more affluent inhabitants have more social capital, unlike last result of researches. So, formation and usage of social capital in less developed neighborhood has different pattern in comparison with developed ones.

Keywords

کتاب‌نامه
1. الوانی، مهدی؛ شیروانی علیرضا، (1385). سرمایۀ اجتماعی (مفاهیم، نظریه‌ها و کاربردها). تهران: انتشارات مانی.
2. ایوانس، باب؛ جوز، مارکو؛ ساندبک، سوزان؛ تئوبالد، کیت. (1390). ادارۀ شهرهای پایدار. ترجمۀ غلامرضا کاظمیان و خدر فرج کرده. تهران: انتشارات پرهام نقش.
3. برغمدی، هادی. (1387). «تأثیر تخریب محلۀ غربت بر سرمایۀ اجتماعی اهالی محلۀ خاک سفید». رفاه اجتماعی. شمارۀ 28. صص 163-183.
4. پیران، پرویز. (1381). «باز هم در باب اسکان غیررسمی مورد شیرآباد زاهدان». فصل‌نامۀ هفت-شهر. شمارۀ 9 و 10. صص 7-25.
5. پیراهری، نیر. (1388). «سرمایۀ اجتماعی در نظریات جدید». پژوهش‌نامۀ علوم اجتماعی. شمارۀ 3. صص 109-131.
6. تقوایی، علی اکبر؛ محمدی‌نژاد، هادی. (1385). «توسعۀ پایدار شهری و رفاه اجتماعی شهروندی». جستارهای شهرسازی. شمارۀ 15 و 16. صص 36-47.
7. حکمت‌نیا، حسن. (1383). «بررسی و تحلیل سطوح پایداری در محلات شهر یزد و ارایۀ راهکارهایی در بهبود روند آن». تحقیقات جغرافیایی. شمارۀ 73. صص 37-51.
8. خاکپور، براتعلی؛ مافی، عزت‌الله؛ باوان‌پوری، علیرضا. (1388). «نقش سرمایۀ اجتماعی در توسعۀ پایدار محله‌ای (نمونه: کوی سجادیۀ مشهد)». مجلّۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیه‌ای. شمارۀ 12. صص 55-81.
9. ربیعی، کامران. (1383). «یک بازی یک‌نفره». کتاب ماه علوم‌اجتماعی. شمارۀ 62. ص65.
10. زاهدی، شمس‌السادات. (1386). توسعۀ پایدار. تهران: سمت.
11. زاهد زاهدانی، سید‌سعید. (1369). حاشیه‌نشینی. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
12. سعیدی‌رضوانی، نوید؛ کاظمیان، غلامرضا. (1382). امکان‌سنجی واگذاری وظایف جدید به شهرداری‌ها. جلد اول. بررسی تحولات نظری و تجارت جهانی. تهران: سازمان شهرداری‌های کشور.
13. شاهرخ‌آبادی، معصومه. (1389). توصیف محلۀ شمیران نو. تهران: شرکت اندیشه‌سرای نشر. معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران.
14. شفیعا، محمد علی؛ شفیعا، سعید. (1391). «بررسی رابطۀ توسعۀ پایدار اجتماعی و سرمایۀ اجتماعی، نمونه: ساکنان محلۀ غیررسمی شمیران نو». فصل‌نامۀ جامعه‌شناسی کاربردی. جلد 23. شمارۀ 2. صص 139-164.
15. صرافی، مظفر. (1381). «به سوی نظریه‌ای برای سامان‌دهی اسکان غیررسمی از حاشیه‌نشینی تا متن شهرنشینی». فصل‌نامۀ هفت‌شهر. شمارۀ 9 و 10. صص 33-5.
16. طیبیان، منوچهر. (1378). «شاخص‌های پایداری و نماد آن در محیط‌زیست». فصل‌نامۀ محیط-شناسی. شمارۀ 12. صص 1-12.
17. عبدالرحمانی، رضا. (1384). «سرمایۀ اجتماعی و اعتماد اجتماعی». رشد آموزش علوم‌اجتماعی. شمارۀ 24. صص 23-40.
18. عبداللهی، محمد؛ موسوی، میر‌طاهر. (1386). «سرمایۀ اجتماعی در ایران، وضعیت موجود, دورنمای آینده و امکان‌شناسی گذار». فصل‌نامۀ رفاه اجتماعی. سال ششم. شمارۀ 25. صص 195-233.
19. قاسمی، وحید؛ ادیبی سده، مهدی؛ آذربایجانی،کریم؛ توکلی، خالد. (1389). «رابطۀ سرمایۀ اجتماعی با توسعۀ اقتصادی». رفاه اجتماعی. شمارۀ 36. صص 27-60.
20. فیروز آبادی. سید احمد؛ حسینی، سید رسول؛ قاسمی، روح الله. (1389). «مطالعۀ شاخص‌ها و رتبۀ توسعۀ اجتماعی در استان‌های کشور و رابطۀ آن با سرمایۀ اجتماعی». رفاه اجتماعی. شمارۀ 37. صص 57- 93.
21. فیروزآبادی، سید احمد؛ ایمانی جاجرمی، حسین. (1386). «سرمایۀ اجتماعی و توسعۀ اقتصادی- اجتماعی در کلان‌شهر تهران». رفاه اجتماعی. شمارۀ 23. صص 197-224.
22. قرخلو مهدی؛ حسینی، سید هادی. (1385). «شاخص‌های توسعۀ پایدار شهری». جغرافیا و توسعۀ ناحیه‌ای. شمارۀ 8. صص 157-177.
23. قرخلو، مهدی؛ عبدی ینگی کند، ناصح؛ زنگنه شهرکی، سعید. (1388) «تحلیل سطح پایداری شهری در سکونت‌گاه‌های غیررسمی (مورد: شهر سنندج)». پژوهش‌های جغرافیای انسانی. شمارۀ 69. صص 1-16.
24. قنبرلو، عبدالله. (1383). «در خوب و بد سرمایۀ اجتماعی». کتاب ماه علوم اجتماعی. شمارۀ 89. صص 41-76.
25. کاظمیان، غلامرضا؛ سعیدی رضوانی، نوید. (1381). امکان سنجی واگذاری وظایف جدید به شهرداری ها. جلد دوم. تهران: سازمان شهرداری‌ها.
26. کاظمیان غلامرضا؛ قربانی‌زاده، وجه‌الله و شفیعا، سعید. (1391). «ارزیابی و شناسایی کنشگران توسعۀ ناپایدار محله‌های غیررسمی، نمونۀ موردی: محلۀ غیررسمی شمیران‌نو». نامۀ معماری و شهرسازی. شمارۀ 8. صص 57-72.
27. کلمن، جیمز. (1377). بنیادهای نظریۀ اجتماعی. ترجمه: منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
28. گیدنز، آنتونی. (1387). جامعه‌شناسی. مترجم: منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
29. محسنی تبریزی، علیرضا؛ آقامحسنی، مریم. (1389). «بررسی نقش سرمایۀ اجتماعی در توسعۀ شهری، مورد پژوهی: شهر محلات». مدیریت شهری. شمارۀ 26. صص 147-161.
30. موسایی، میثم؛ شیانی، ملیحه. (1389). «مشارکت در امور شهری و الزامات آن در شهر‌تهران». فصلنامۀ رفاه اجتماعی. شمارۀ 38. صص 245-268 .
31. موسوی، میرنجف؛ قنبری، حکیمه؛ اسماعیل زاده، خالد. (1391). «تحلیل فضایی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و توسعۀ پایدار شهری (مورد :شهرهای استان آذربایجان‌غربی)». فصل‌نامۀ جغرافیا و توسعه. شمارۀ 1. صص 1-17.
32. مهندسین مشاور عرصه. (1388). تهران: طرح تفصیلی منطقۀ 4 شهرداری تهران.
33. نوابخش، مهرداد؛ فدوی، جمیله. (1387) «بررسی ابعاد سرمایۀ اجتماعی و نقش آن در توسعۀ شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 5 شهر تهران)». پژوهش نامۀ علوم اجتماعی. شمارۀ 3. صص 25-47.
34. نوغانی، محسن؛ اصغرپور ماسوله، احمدرضا؛ صفا، شیما؛ کرمانی، مهدی. (1387). «کیفیت‌زندگی شهروندان و رابطۀ آن با سرمایۀ اجتماعی در شهر مشهد». دو‌فصل‌نامۀ علوم‌اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد. شمارۀ 1. صص 111-140.
35. Bhuiyan, S. & Evers, H.-D. (2005). Social Capital and Sustainable Development،Theories and Concepts. Bonn، Department of Political and Cultural Change. ZEF Working Paper Series: University of Bonn
36. Hays, J; Landiro, C. & Rongerude, J. (2002). Neighborhood Knowledge for Change. Oakland: Pacific Institute for Studies in Development, Environment and Security.
37. Ingram, p. & Roberts, P. W. (2000). “Friendship among Competitors in the sydney Hotel Industry”. The American Journal Of Sociology . Volume 106. Number 2. pp 387-423.
38. Mathenge, M; Swallow, B. & Yatic, T. (2007). More Effective Synergies for Sustainable Development: Enhancing the Social Capital of Research Organizations Addressing Rural Poverty and Environment in Africa World Agroforestry Centre. Nairobi: ICRAF.
39. Narayan, D. & Pritchett, L. (1999). “Cents and Sociability، Household Income and Social Capital in Rural Tanzania”. Economic Development and Cultural Change. 47 (4). pp 871-897.
40. Putnam, R. (1993). Making Democracy Work، Civic Tradition in Modern Italy. Princeto: Princeton University Press.
41. Robert L; Allen, Robert Prescott-Allen. (2001). The well-bing of nations،The role of human and social capital. London: Island Press.
42. U.S. National Research Council. (1999). U.S. National Research Council, Policy Division, Board on Sustainable Development, Our Common Journey، A Transition Toward Sustainability. Washington: National Academy Press.
CAPTCHA Image