Document Type : Research

Authors

1 Assistant Professor of Sociology, Faculty of Literature and Humanities, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran

2 Ph.D. in Sociology, Faculty of Social Sciences and Economics, Alzahra University, Tehran, Iran

3 Assistant Professor of Sociology, Research institute of Guilan Studies, University of Guilan, Rasht, Iran

Abstract

Current research sought to understand the Mamauk sub-culture in Zahedan city as a crooked sub-culture, the characteristics that govern the relationships between its members and the wider society, and the behavioral and thought patterns accepted in it from the perspective of its members. This research was conducted using qualitative research approach. Using purposeful sampling and conducting 23 semi-structured interviews were conducted with trained native interviewers or those who had the experience of being a member of the mentioned subculture. The results showed that the participants defined their membership in the form of concepts like Beras-Dari. That is, in the Mamauk group, the members are considered as brothers to whom do “any” thing for the other brother (another member of the group). Membership in the mentioned group was based on internal desire, unfavorable economic conditions, encouragement of relatives, membership of important others, face preservation, and the prevention of oppression. Moreover, they said that the existence of such issues as neighborhood midwifery experience, local pathetic competition, the control and limitation of neighborhood relations makes the ground for fulfilling the membership. Moreover, in facing the upcoming challenges, the participants use such solutions such as persuasion, fierce war, and release and escape. This is a way to reduce the challenges resulting from being a member of the small group. Also, being a member of the Mamauk group has positive consequences (e.g., financial supports, support in conflicts, enjoying in free time, and expanding friendly social relations) and negative consequences (e.g., negative activism, drug addiction, feelings of loss, and making enemies, and social stigma). In general, the findings describe the relationship model of the members through axial form of “victim avoidance”.

Keywords

  1. آبرکرامبی، ن.، هیل، س.، و ترنر، ب. س. (1367). فرهنگ جامعه­شناسی (ح. پویان، مترجم). تهران: انتشارات چاپخش.
  2. اسکندری، ح. (1383). بررسی اسنادی خرده­فرهنگ­های جوانان در شهر تهران. تهران: سازمان ملی جوانان.
  3. امین صارمی، ن. (1377). خرده‌فرهنگ و جرم: بررسی خرده‌فرهنگ‌های دستگیر­شدگان منکراتی (پایان­نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
  4. بخشنده، م. (1387). بررسی نقش بافت­های نو فرسوده شهری در ایجاد خرده­فرهنگ جوانان: مطالعه موردی شهر شیراز (پایان­نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد). دانشگاه شیراز، ایران.
  5. ترکمان، م.، پورغلامی، م.، و مرادی سیاه‌سر، غ. (1390). عوامل مؤثر بر گرایش نوجوانان پسر شهرستان کرج در خرده‌فرهنگ جرم. مطالعات امنیت اجتماعی، (27)، 177-204.
  6. جعفری، م. (1387). مختصر جرم­شناسی. خلاصه جزوات جرم­شناسی دکتر نجفی ابرندآبادی، دانشگاه شهید بهشتی.
  7. حیدری، س.، رحمانی فیروزجاه، ع.، و عباسی اسفجیر، ع. ا. (1400). مطالعه کیفی خرده‌فرهنگ جرم (تجربه زیسته لات‌بازی در میان جرائم خشن استان مازندران). مسائل اجتماعی ایران، 12(1)، 277-297.
  8. ذکایی، م. س. (1387). جامعه­شناسی جوانان ایران. تهران: نشر آگاه.
  9. راد، ف.، و رستمی، ن. (1395). پیوند اجتماعی و گرایش به رفتارهای نابهنجار. فصلنامه علوم اجتماعی، 26(74)، 175-211.
  10. شهابی، م. (1382). جهانی‌‌شدن جوان: خرده‌فرهنگ‌های جوانان در عصر جهانی‌شدن. مطالعات جوانان، (5)، 2-22.
  11. ضمیری بلسبنه، م.، افقی، ن.، و علیخواه، ف. (1401) جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، «ناسزا گویی در خرده‌فرهنگ جوانان. جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، 11(1)، 89-115.
  12. گیدنز، ا. (1385). جامعه‌شناسی (م. صبوری، مترجم) (چاپ شانزدهم). تهران: نشر نی.
  13. نامی، ع. ا. (1376). شناخت خرده‌فرهنگ جوانان کارکردها و آثار نامناسب آن. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
  14. نرگسی، ر. (1382). جوان و فرهنگ­های جوانی، معرفت، (72)، 25.
  15. Cohen, S. (1972). Folk devils and moral panic. London: Macgibbon & Kee Ltd.
  16. Felson R. B., Liska, A. E., South, S. J., & Mcnulty, T. L. (1994). The subculture violence and delinquency. Social Forces, 73, 155-173 .
  17. Glaser, B., & Strauss, A. (1967). Discovery of grounded theory. New York: Aldine De Gruyter.
  18. Hebdig, D. (1994). Subculture: The meaning of style. London: Routledge.
  19. Miller, W. B. (1958). Lower class cultures as a generating milieu of gang delinquency. Journal of Social Issues, 14(2), 5-19.
  20. Monroe Stearn, A. (2012). Subcultural theory, drift and publicity: How a contemporary culture of adolescence relates to delinquenc (Unpublished doctoral dissertation). Northeastern University, Boston.
  21. Wang, W. P. (1983). A study of juvenile delinquency in Taiwan: An application of differential opportunity theory (Unpublished doctoral dissertation). Southern Illinois University, Carbondale.
CAPTCHA Image