ORIGINAL_ARTICLE
رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و توانمندی روانی در زنان سرپرست خانوار شاغل در مراکز کوثر شهرداری تهران
زنان سرپرست خانوار فقیر یکی از گروههای آسیبپذیر جامعه هستند. این زنان علاوه بر نقشهای متداول برای زنان در خانواده، متولی نقشهای مربوط به سرپرستی خانوار نیز هستند. از این رو، تلاش برای توانمندسازی آنها از اولویت ویژهای برخوردار است. در این بین، برخورداری از آمادگی ذهنی و روانی پیششرطی اساسی برای شکوفایی قابلیتهای فردی در دیگر عرصههای زندگی است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و توانمندی روانی در زنان سرپرست خانوار در قالب پژوهشی پیمایشی متشکل از 324 زن شاغل در مراکز کارآفرینی و مهارتآموزی کوثر شهرداری تهران، صورت پذیرفتهاست. برای اخذ نمونه، ابتدا مراکزی به صورت تصادفی از لیست مراکز موجود انتخاب و سپس کارکنان هر مرکز تمامشماری شدهاند. این روند تا تحقق حجم نمونۀ تعیینشده ادامه یافته است. ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامۀ محققساخته بوده است. دادههای حاصل با روشهای آماری تحلیل همبستگی و تحلیل همبستگی کانونی تجزیهوتحلیل شدهاند. یافتههای تحقیق در مجموع مؤید همبستگی متوسط بین مؤلفههای مختلف سرمایۀ اجتماعی و توانمندی روانی بوده است. در عین حال، همبستگی بین «توانایی تصمیمگیری» و «اعتماد به نفس» با مؤلفههای مختلف سرمایۀ اجتماعی قویتر از سایر مؤلفههای توانمندی روانی بوده است. در بین متغیرهای زمینهای نیز در اغلب موارد سن اثر منفی و مدت سرپرستی، درآمد و تحصیلات دارای اثر مثبت بر مؤلفههای توانمندی روانی بودهاند. همچنین، تحلیل همبستگی کانونی، نشاندهندۀ نقش تبیینکنندگی سرمایۀ اجتماعی بر توانمندی روانی است.
https://social.um.ac.ir/article_27323_b263b4c68a1b6993077b35ebd9a37dca.pdf
2017-08-23
1
32
10.22067/jss.v14i1.25860
سرمایۀ اجتماعی
توانمندی روان
سلامت روان
زنان سرپرست خانوار
مهدی
کرمانی
m-kermani@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
محمد
مظلوم خراسانی
mazloom@um.ac.ir
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
حسین
بهروان
behravan@um.ac.ir
3
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
محسن
نوغانی دخت بهمنی
noghani@um.ac.ir
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
1. ازکیا، م. و غفاری، غ. (1383). توسعۀ روستایی با تأکید بر جامعۀ روستایی ایران. تهران: نشر نی.
1
2. اوفه، ک. (1384). چگونه میتوان به شهروندان اعتماد داشت؟. سرمایۀ اجتماعی اعتماد دموکراسی و توسعه. (ا. خاکباز و ح. پویان، مترجمان). تهران: نشر شیرازه.
2
3. چلبی، م. (1375). جامعهشناسی نظم. تهران: نشر نی.
3
4. چلبی، م. و مبارکی، م. (1384). تحلیل رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و جرم در سطوح خرد و کلان. جامعهشناسی ایران، 6 (2)، 44-3.
4
5. خواجه دادی، ا.، شریفیان ثانی، م.، شیانی، م. و کریملو م. (1387). رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و سلامت مادران. رفاه اجتماعی. 8 (30 و 31)، 102-83.
5
6. سلطانی، ط. و مژده، ج. (1387). بررسی رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی و سلامت روانی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه شیراز). مدیریت و توسعه، (68 و 69)، 121-107.
6
7. سیدان، ف. و عبدالصمدی، م. (1390). رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و سلامت روان زنان و مردان. رفاه اجتماعی، 11 (42)، 254-229.
7
8. شجاع، م.، نبوی، س. ح.، کسانی، ع. و باقری یزدی س. ع. (1390). تحلیل عاملی سرمایۀ اجتماعی و رابطۀ آن با سلامت روان سالمندان منطقۀ 9 شهر تهران. مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، (3)، 90-81.
8
9. قاسمیپور، م. و جهانبخش گنجه، س. (1389). رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و سلامت روان در دانشجویان شهرستان خرمآباد. مجلۀ علمیپژوهشی دانشگاه علوم پزشکی لرستان (یافته)، 12 (1)، 64-57.
9
10. کامران، ف. و ارشادی، خ. (1388). بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی شبکه و سلامت روان. پژوهش اجتماعی، 2 (3)، 54-29.
10
11. کبیر، ن. (1389). تأملی در سنجش قدرتمندشدن زنان: منابع، عاملیت، دستآوردها. (ف. صادقی، مترجم). توانمندی زنان: نقدی بر رویکردهای رایج توسعه. تهران: نشر آگه.
11
12. کسل، ف. (1383). چکیدۀ آثار آنتونی گیدنز. (ح. چاوشیان). تهران: انتشارات ققنوس.
12
13. کیوان آرا، م.، توکلی، ن.، سموعی، ر. و توکلی، ف. (1391). رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی با سطح بهداشت روانی. مدیریت اطلاعات سلامت، 9 (7)، 1065-1058.
13
14. لهسائی زاده، ع. و مرادی، گ. (1386). رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و سلامت روان در مهاجران. رفاه اجتماعی، 7 (26)، 180-161.
14
15. مالوتره، آ.، بوندر، ک. و شولر، س. ر. (1389). سنجش توانمندی زنان به عنوان یک متغیر در توسعۀ بینالمللی. (ه. مداح و ف. محمد، مترجمان). توانمندی زنان: نقدی بر رویکردهای رایج توسعه. تهران: نشر آگه.
15
16. Albertyn, R. M. (2005). Increased accountability through monitoring empowerment programs. Journal of Family Ecology and Consumer Sciences, 33(1), 31-36.
16
17. Berry Brittany, M. (2011). The protective role of psychological empowerment on tobacco use behaviors (Unpublished master’s thesis). Virginia University, Richmond, VA.
17
18. Fujiwara, T., & Kawachi, I. (2008). Social capital and health: A study of adult twins in the US. American Journal of Preventive Medicine, 35(2), 139-144.
18
19. Fukuyama, F. (1995). Trust: The social virtues and the creation of prosperity New York: Free Press.
19
20. Grootaert, C., Narayan, D., Jones, V.N. & Woolcock, M. (Ed.). (2004). Measuring social capital: An integrated questionnaire, World Bank Working Paper (No. 18), Washington D.C.: World Bank Publications.
20
21. Harpham, T., Grant, E., & Thomas, E. (2002). Measuring social capital within health surveys: Key issues. Health Policy and Planning, 17(1), 106-111.
21
22. Hjollund, L., & Svendsen, G. T. (2000). Social capital: A standard method of measurement. Denmark: The Aarhus School of Business.
22
23. Kabeer, N. (2003). Gender mainstreaming in poverty eradication and the millennium development goals: A handbook for policy-makers and other stakeholders. Canada: Commonwealth Secretariat, International Development Research Centre (IDRC).
23
24. Kawachi, I., & Berkman, L. F. (2001). Social ties and mental health. Journal of Urban Health, 78(3), 458-467.
24
25. Kerri, M., Kerr, P. D. S., Cheater, F., & Morgan, A. (2013). The role and impact of social capital on the health and wellbeing of children and adolescents: A systematic review. Scotland, UK: Glasgow Centre for Population Health, Glasgow Caledonian University.
25
26. Kvinnofroum (2001). Measuring women’s empowerment: A report from a pilot project on methods for measuring women’s empowerment in Southern Africa. Sweden, Stockholm: Funded by UNDP.
26
27. Lin, N. (2001). Building a network theory of social capital. In N., Lin, K. S., Cook, & R. S. Burt (Eds.), Social capital: Theory and research. New York: Transaction Publishers.
27
28. Morgan, A., & Swann, C. (2004). Social capital for health: Issues of definition, measurement and links to health. London: Health Development Agency.
28
29. Paxton, P. (1999). Is social capital declining in the United States? A multiple indicator assessment. American Journal of Sociology, 105(1), 88-127.
29
30. Putnam, R. D., Leonardi, R., & Nanetti, R. Y. (1994). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. New Jersey, United States: Princeton University Press.
30
31. Spreitzer, G. M. (1995). Psychological empowerment in the workplace: Dimensions, measurement, and validation. Academy of Management Journal, 38(5), 1442-1465.
31
32. Whiteside, M. (2009). A grounded theory of empowerment in the context of Indigenous Australia (Unpublished doctoral dissertation). Australia: James Cook University.
32
33. Wilkinson, R. G., & Marmot, M. (Eds.). (2003). Social determinants of health The solid facts. Denmark: WHO Regional Office for Europe. Retrieved from http://www.euro.who.int /data/ assets/ pdf_file/ 0005/ 98438/ e81384.pdf
33
34. Woolcock, M. (1998). Social capital and economic development: Toward a theoretical synthesis and policy framework. Theory and Society, 27(2), 151-208.
34
35. Woolcock, M., & Narayan, D. (2000). Social capital: Implications for development theory, research, and policy. The World Bank Research Observer, 15(2), 225-249.
35
ORIGINAL_ARTICLE
پتانسیل کارآفرینی و برخی عوامل اجتماعی مرتبط با آن (مورد مطالعه: دانشگاه تبریز)
کارآفرینی به عنوان یکی از حلقههای تأثیرگذار در امر توسعه، روشی مورد توجه جهت حل معضل بیکاری در بسیاری از جوامع است. هدف این مقاله، بررسی عوامل تأثیرگذار بر پتانسیل کارآفرینی دانشجویان میباشد. جامعۀ آماری، کلیۀ دانشجویان دانشگاه تبریز (15720) در سال تحصیلی 92-1391 هستند که 321 نفر با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب و دادهها جمعآوری و برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. براساس نتایج میانگین نمرۀ پتانسیل کارآفرینی دانشجویان (28/70) متوسط رو به بالا بوده و در بین ابعاد متغیر پتانسیل کارآفرینی بعد توفیقطلبی (30/77) بالاترین نمره را داشته است. همچنین، مشخص شد که با مثبتترشدن ارزیابی و نگرش دانشجویان به خوداشتغالی، کار و تحرک اجتماعی، نمرۀ پتانسیل کارآفرینی آنها بهبود یافته است. از طرفی، شیوۀ تربیتی دموکراتیک باعث تقویت کارآفرینی دانشجویان شده است. در تحلیلهای رگرسیونی نیز مشخص شد پتانسیل کارآفرینی نمونه، از متغیر نگرش به خوداشتغالی (34/0) بیشتر متأثر است و بعد از آن متغیرهای شیوۀ تربیتی والدین (26/0)، ارزیابی از تحرک اجتماعی (20/0) و نگرش به کار (13/0) به ترتیب بیشترین نقش را در تبیین متغیر وابسته دارند.
https://social.um.ac.ir/article_27346_91b83aea4d52461ce80751acf89e13a1.pdf
2017-08-23
33
61
10.22067/jss.v14i1.41906
کارآفرینی
شیوۀ تربیتی
تحرک اجتماعی
نگرش به کار
نگرش به خوداشتغالی
حسین
میرزایی
hmirzaei@um.ac.ir
1
داشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
مجتبی
میرزائی
m_mirzaie1990@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
مهناز
کاتبی
mahnazkatebi@yahoo.com
3
دانشگاه تبریز
AUTHOR
1. احمدپور، م. (1389). مبانی کارآفرینی. تهران، انتشارات فراندیش.
1
2. احمدپور داریانی، م. (1379). کارآفرینی (تعاریف، نظریات، الگوها). چاپ اول. تهران: نشر شرکت پردیس.
2
3. احمدپور داریانی، م. و رضائیان، ع. (1377). سیر تکامل کارآفرینی مفهوم، دیدگاهها، فرآیند و آموزش. مدرس، (6)، 140-120.
3
4. اخوان، پ. (1386). بررسی عوامل مربوط به پتانسیل کارآفرینی و ارائۀ یک رویکرد چند وجهی (مطالعۀ موردی (صنعت قطعهسازی خودرو). مطالعات مدیریت صنعتی، 6 (17)، 133-107.
4
5. اسعدی، م. (1385). رابطۀ پسزمینۀ اجتماعیفرهنگی با شیوۀ تربیتی والدین، موفقیت تحصیلی و سبک یادگیری فرزندان. اندیشه و رفتار، 12 (1)، 28-21.
5
6. اکبری، ک. (1387). توسعۀ کارآفرینی (رویکرد آموزشی). چاپ سوم. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
6
7. باقری، م. (1384). تأثیر بعد خانوار بر تحرک اجتماعی. مطالعات علوم اجتماعی ایران، پیششمارۀ 3، 47-22.
7
8. جزنی، ن. (1386). کارآفرینی دانش آموختگان دانشگاهی. چاپ اول. تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
8
9. حسینی، م. و عزیزی، ب. (1386). بررسی عوامل مؤثر در توسعۀ روحیه و مهارتهای کارآفرینی در میان دانشجویان سال آخر دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تهران. علوم کشاورزی ایران، (2)، 251-241.
9
10. حیدری، ن. (1388)، بررسی رابطۀ مؤلفههای ویژگیهای روانشناختی با کارآفرینی ماهنامۀ اجتماعی، اقتصادی، علمی، فرهنگی، (109)، 47-41.
10
11. خانجانی، ز. (1387). رابطۀ ویژگیهای کمدامنۀ شخصیت با استعداد و عملکرد کارآفرینی دانشجویان دانشگاه تبریز. مطالعات روانشناسی، 4 (1)، 69-47.
11
12. ربیعی، ع. و صادقزاده، ح. (1390). بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی بر کارآفرینی. رفاه اجتماعی، 11 (41)، 221-191.
12
13. رحمانی، ف. (1385). ارتباط شیوۀ تربیتی والدین با میزان مشکلات رفتاری دانشآموزان. روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 12 (4)، 370-365.
13
14. سعیدی کیا، م. (1388). اصول و مبانی کارآفرینی. چاپ سیزدهم. تهران: انتشارات کیا.
14
15. سلیمی، ج. و عبدی، ع. (1387). کارآفرینی، اصول و مبانی، روشهای آموزش و نقش دانشگاه در آموزش آن. ماهنامۀ اجتماعی، اقتصادی، علمی، فرهنگی، (109)، 59-52.
15
16. ظهیری، ه. (1385). سنجش پتانسیل کارآفرینی جوانان تحصیلکرده تهرانی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن، کار و جامعه، 1 (1)، 73-57.
16
17. فیض، د. (1388). بررسی تأثیر جنسیت بر ویژگیهای شخصیتی کارآفرینانۀ دانشجویان (دانشگاه سمنان). مطالعات اجتماعیروانشناختی زنان، 7 (2)، 44-25.
17
18. قوامی، ه. (1382)، بررسی خوداشتغالی در مقایسه با اشتغال دستمزدی. تحقیقات اقتصادی، (63)، 172-151.
18
19. کاظمیپور، ش. (1378). الگویی در تعیین پایگاه اجتماعی-اقتصادی افراد و سنجش تحرک اجتماعی با تکیه بر مطالعۀ موردی در شهر تهران. نامۀ علوم اجتماعی، (14)، 172-139.
19
20. مقصودی، ع. ا. (1379). بررسی تعامل نگرش به کار و وجدان کار. تعاون (110). 46-42.
20
21. مقیمی، م. (1377). سازمان و مدیریت، رویکرد پژوهشی. تهران: نشر ترمه.
21
22. مهرآرا، ا. (1387). اخلاق کارآفرینی ضرورتی برای توسعۀ کارآفرینی در آموزش عالی. ماهنامه اجتماعی، اقتصادی، علمی، فرهنگی، (99 و 98)، 47-38.
22
23. نظری، م. ر. (1389). کارآفرینی. چاپ دوم. تهران: نشر پیام پویا.
23
24. ویسی، ر. و کریمزاده، پ. (1389). توسعۀ روحیۀ کارآفرینی؛ عوامل و راهکارها (مطالعۀ موردی: دانشگاه پیام نور استان مازندران). برنامه و بودجه، (111)، 182-159.
24
25. هزارجریبی، ج. (1382)،. توسعۀ کارآفرینی و دانشآموختگان. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، (30)، 177-159.
25
26. هزارجریبی، ج. و ابراهیمی، م. (1389). بررسی و مقایسۀ رابطۀ بین ویژگیهای کارآفرینی شاغلین سازمانی (مرد و زن) و رضایت شغلی. جامعهشناسی کاربردی، 21 (4)، 18-1.
26
27. هزارجریبی، ج. (1384). کارآفرینی. چاپ اول. تهران: انتشارات پژوهشکده اقتصادی.
27
28. Askun, B., & Yıldırım, N. (2011). Insights on entrepreneurship education in public universities in Turkey: creating entrepreneurs or not?. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 663-676.
28
29. Binks, M., Starkey, K., & Mahon, C. L. (2006). Entrepreneurship education and the business school. Technology Analysis and Strategic Management, 18(1), 1-18.
29
30. Blackburn, R. M. (1999). The vicious circle of competitive unemployment. International Journal of Sociology and Social Policy, 19(1), 1-26.
30
31. Carrasco, R. (1999). Transitions to and from self-employment in Spain: An empirical analysis. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 61(3), 315-341.
31
32. Masuda, T. (2006). The determinants of latent entrepreneurship in Japan. Small Business Economics, 26, 227-240.
32
33. Raichaudhuri, A. (2005). Issues in entrepreneurship education. Decision, 32(2), 73-84.
33
34. Rasmussen, R. A., & Sorheim, R. (2006). Action-based entrepreneurship education. Technovation, 26(2), 185-194.
34
35. Reynolds, P., Storey, D. J., & Westhead, P. (1994). Cross national comparisons of the variation in new firm formation rates. Regional Studies, 28, 443–456.
35
36. Van Praag, M., & Versloot, P. (2007). What is the value of entrepreneurship? A review of recent research. Small Business Economics, 29, 351-382.
36
37. van Stel, A. J., Carree, M. A., & Thurik, A. R. (2004). The effect of entrepreneurship on national economic growth: An analysis using the GEM database (No. 3404). Papers on entrepreneurship, growth and public policy.
37
ORIGINAL_ARTICLE
رابطۀ تحریکجویی و رفتار پرخطر رانندگی در مشهد
شخصیت مجموعهای از احساسات، تمایلات و الگوهای رفتاری معین است که چگونگی درک و پاسخ افراد به حوادث و رویدادها را مشخص میکند. رویکرد و رفتار رانندگی نیز تحت تأثیر شخصیت راننده قرار دارد و برخی از ویژگیهای شخصیتی، رانندگان را به سمت رفتارهای پرخطر رانندگی سوق میدهند. مدعای نوشتار حاضر این است که تحریکجویی با دو ویژگی شدت هیجان و تنوعطلبی، رفتار پرخطر رانندگی را با سه مشخصۀ خطا، لغزش و تخلف، تحت تأثیر قرار میدهد. نتایج تحقیق پیمایشی بر روی رفتار رانندگی 160 نفر از رانندگان (خودرو سواران) 18سال و بالاتر ساکن شهر مشهد در سال 1390 که به روش نمونهگیری چندمرحلهای برگزیده و مورد مصاحبه قرار گرفتهاند، نشان داد که اگرچه به طور کلی میزان تحریکجویی آزمودنیها در حد متوسط و رفتارهای پرخطر رانندگی آنها در حد پایین است، بین دو مجموعۀ متغیر تحریکجویی و رفتارهای پرخطر رانندگی همبستگی نسبتاً بالا (53/0=ρ) وجود دارد و در ایجاد این همبستگی، از مجموعۀ تحریکجویی، متغیر شدت هیجان و از مجموعۀ رفتار پرخطر، متغیر خطای رانندگی بیشترین سهم را بر عهده دارند.
https://social.um.ac.ir/article_27381_dc4341b4ea7b065b971f74335e13c910.pdf
2017-08-23
63
80
10.22067/jss.v14i1.18290
تحریکجویی
رفتار پرخطر رانندگی
خطا
لغزش
تخلف، شدت هیجان
تنوعطلبی
علی
یوسفی
yousofi@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
فاطمه
قاسمی ادکان
fa.ghasemi12@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
1. حسینی، ح. (1389). بررسی رابطۀ هیجانخواهی با نگرش به مصرف مواد مخدر در دانشآموزان. رشد آموزش مشاور مدرسه، (19). 24-1.
1
2. سلطانی، م؛ فولادوند، خ و فتحی آشتیانی، ع. (1389). رابطۀ هویت و هیجانخواهی بر اعتیاد اینترنتی. نشریه علوم رفتاری، (13)، 36-18.
2
3. گودرزی، م. ع؛ رستمی، د. (1383). مقایسۀ میزان تحریکجویی در افراد سوءمصرفکنندۀ تریاک و افراد بههنجار. سوء مصرف مواد مخدر، 2 (6). 26-12.
3
4. گودرزی، م.ع؛ شیرازی، م. (1384). بررسی رابطۀ بین تحریکجویی و رفتار رانندگی پرخطر. روانشناسی، 9 (1)، 43-30.
4
5. نجاریان، ب؛ زرگر، ی؛ مهرابیزاده هنرمند، م. و حقیقی، ج. (1382). بررسی همهگیرشناسی مصرف سیگار در کارکنان ادارات دولتی اهواز و مقایسۀ اثربخشی روشهای رفتاری، رفتاری-آموزشی و رفتاری-دارویی در ترک سیگار با کنترل سن، مدت زمان مصرف و هیجانخواهی. علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، 10 (1و2)، 24-1.
5
6. Arnett, J., Offer, D., & Fine, M. (1997). Reckless driving in adolescence: State and trait factors. Accident Analysis and Prevention, 29(1), 57-63.
6
7. Dahlen, E. R., Martin, R. C., Ragan, K., & Kuhlman, M. M. (2005). Driving anger, sensation seeking, impulsiveness, and boredom proneness in the prediction of unsafe driving. Accident Analysis and Prevention, 37(2), 341-348.
7
8. Garson, B. (2008). Partial least squares (PLS). Retrieved from http:// www.statsoft.com/ textbook/partial-least-squares
8
9. Horvath, P., & Zuckerman, M. (1993). Sensation seeking, risk appraisal, and risky behavior. Personality and Individual Differences, 14(1), 41-52.
9
10. Iversen, H., & Rundmo, T. (2002). Personality, risky driving and accident involvement among Norwegian drivers. Personality and Individual Differences, 33(8), 1251-1263.
10
11. Jonah, B. A. (1997). Sensation seeking and risky driving: A review and synthesis of the literature. Accident Analysis and Prevention, 29(5), 651-665.
11
12. Jonah, B. A., Thiessen, R., & Au-Yeung, E. (2001). Sensation seeking, risky driving and behavioral adaptation. Accident Analysis and Prevention, 33(5), 679-684.
12
13. Lajunen, T. (2001). Personality and accident liability: Are extraversion, neuroticism and psychotics related to traffic and occupational fatalities? Personality and Individual Differences, 31(8), 1365-1373.
13
14. Oltedal, S., & Rundmo, T. (2006). The effects of personality and gender on risky driving behaviour and accident involvement. Safety Science, 44(7), 621-628.
14
15. Özkan, T., & Lajunen, T. (2005). A new addition to DBQ: Positive driver behaviors scale. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behavior, 8(4), 355-368.
15
16. Perez, J., & Torrubia, R. (1985). Sensation seeking and antisocial behavior in a student sample. Personality and Individual Differences, 6(3), 401-403.
16
17. Reason, J., Manstead, A., Stradling, S., Baxter, J., & Campbell, K. (1990). Errors and violations on the roads: A real distinction? Ergonomics, 33(10-11), 1315-1332.
17
18. Satinder, K. P., & Black, A. (1984). Cannabis use and sensation-seeking orientation. The Journal of Psychology, 116(1), 101-105.
18
19. Schwarz, R. M., Burkhart, B. R., & Green, S. B. (1978). Turning on or turning off: Sensation seeking or tension reduction as motivational determinants of alcohol use. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 46(5), 1144-1145.
19
20. Schwebel, D. C., Ball, K. K., Severson, J., Barton, B. K., Rizzo, M., & Viamonte, S. M. (2007). Individual difference factors in risky driving among older adults. Journal of Safety Research, 38(5), 501-509.
20
21. Stradling, S. G., & Meadows, M. L. (2000). Highway code and aggressive violations in UK drivers. Retrieved from https:// www.stopandgo.org/ research/ aggressive/stradling-meadows.pdf
21
22. Sümer, N. (2003). Personality and behavioral predictors of traffic accidents: Testing a contextual mediated model. Accident Analysis and Prevention, 35(6), 949-964.
22
23. Tacq, J. (1997). Multivariate analysis techniques in social science research: From problem to analysis. London, England: SAGE.
23
24. Wundersitz, L. N. (2008). Can personality characteristics predict the crash involvement of young drivers? In R. W. G. Anderson (Ed.), Proceedings of Australasian Road Safety Research, Policing and Education Conference (pp. 104-113). Adelaide, Australia: Causal Productions.
24
25. Zuckerman, M., & Neeb, M. (1980). Demographic influences in sensation seeking and expressions of sensation seeking in religion, smoking and driving habits. Personality and Individual Differences, 1(3), 197-206.
25
26. Zuckerman, M., Tushup, R., & Finner, S. (1976). Sexual attitudes and experience: Attitude and personality correlates and changes produced by a course in sexuality. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 44(1), 7-19.
26
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و رضایت شغلی کارکنان با استفاده از مدل معادلات ساختاری (مورد مطالعه کرمانشاه)
هدف این مطالعه بررسی رابطة بین یادگیری سازمانی و رضایت شغلی کارکنان با استفاده از مدل معادلات ساختاری (در دستگاههای دولتی کرمانشاه) ادارات دولتی شهر کرمانشاه است. روش مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعة آماری در این مطالعه کلیة ادارات دولتی شهر کرمانشاه است که از بین همة آنها تعداد هشت ادارة کل انتخاب و با استفاده از جدول نمونهگیری لین تعداد 377 نفر برای مطالعه با استفاده از روش تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه بوده که روایی آن با استفاده از روایی سازهای و بهطور خاص با استفاده از تحلیل عاملی برآورد شد و برای سنجش پایایی ابزار پژوهش از آلفای کرونباخ استفاده شد. دادههای گردآوریشده با استفاده از نرمافزارهای آماری SPSS و Amos تحلیل شدند و آزمونهایی چون ماتریس همبستگی، تحلیل واریانس برای فرضیههای پژوهش و رگرسیون و معادلات ساختاری برای آزمون مدل استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی فرضیههای پژوهش نشان میدهد که بین یادگیری سازمانی و رضایتمندی شغلی رابطة مثبت و معناداری (495/0=r) وجود دارد و این نتیجه قابلتعمیم به کل جامعة آماری است. نتایج حاصل از رگرسیون نشان میدهد که بین میزان یادگیری سازمانی و رضایت شغلی همبستگی بالایی وجود دارد، بهطوریکه مقدار T برای این متغیر برابر (79/9 T=) است. میزان ضریب تعیین برابر با 24/0 = به دست آمد. نتایج مدل ساختاری نشان میدهد که دادههای گردآوریشده تا حد زیادی از مدل اندازهگیری و ساختاری حمایت میکنند. از طرفی شاخصهای مربوط به برازش مدل نشان میدهند که مدل اندازهگیری این پژوهش از وضعیت قابل قبولی برخوردار است و بیشتر بارهای عاملی دارای تفاوت معناداری با صفر هستند. برآوردهای استاندارد برای ضرایب تأثیر و همچنین بارهای عاملی نشان میدهد که اثر مستقیم متغیر یادگیری سازمانی بر رضایتمندی کارکنان معنادار است.
https://social.um.ac.ir/article_27425_9041349afc1005c07319149bfa264bbc.pdf
2017-08-23
81
112
10.22067/jss.v14i1.42653
یادگیری سازمانی
رضایتمندی شغلی
مدل معادلات ساختاری
یادگیری اجتماعی
کرمانشاه
علی
مرادی
moradi.pop@gmail.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی، اسلام آبادغرب
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
جلیلیان
hrj.s1980@gmail.com
2
دانشگاه پیام نور، تهران
AUTHOR
1. اشنایدر، سی و ژان سوئی، ب. (1382). مدیریت در پهنة فرهنگها. (م. اعرابی و د. ایزدی، مترجمان). تهران: پژوهشهای فرهنگی.
1
2. اعتباریان، ا. و خلیلی، م. (1387). رابطة کیفیت زندگی کاری و ابعاد آن با رضایت شغلی سازمانی (کارکنان سازمان تأمین اجتماعی اصفهان). دانش و پژوهش در روانشناسی، 1 (35 و 36)، 106-81.
2
3. ایرانزاده، س. (1382). جهانیشدن و تحولات استراتژیک در مدیریت و سازمان. تهران: افق دانش.
3
4. رحمان سرشت، ح. (1386). تئوریهای سازمان و مدیریت از تجددگرایی تا پساتجددگرایی (دوران تجددگرایی و مدرنیسن). جلد اول. تهران: دوران.
4
5. رهنورد، ف.ا. و زارع پور، ف.ا. (1378). یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده. مدیریت دولتی، 2 (5)، 76-59.
5
6. روزن باوم، ه. (1367). خانواده به منزلة ساختاری در مقابل جامعه. (م. ص. مهدوی، مترجم). تهران: نشر دانشگاهی.
6
7. ساعتچی، م. (1387). روانشناسی کار (کاربرد روانشناسی در کار، سازمان و مدیریت). تهران: مؤسسة نشر ویرایش.
7
8. سنگه، پ. (1386). پنجمین فرمان خلق سازمان یادگیرنده. (ح. کمال هدایت و م. روشن، ترجمان). تهران: سازمان مدیریت صنعتی.
8
9. شرمر، ه. (1386). مدیریت رفتار سازمانی. (م. ایران نژاد پاریزی، م. ع. بابایی و م. ع. سبحان اللهی، مترجم). تهران: انتشارات مهتاب قدس.
9
10. مارکوارت، م. (1385). ایجاد سازمانیادگیرنده. (م. ر. زالی). تهران: دانشگاه تهران.
10
11. میردریکوندی، ر. (1379). شغل، رضایت شغلی و روشهای ارزیابی آن. نشریة معرفت، 1 (38)، 77-64.
11
12. نادی، م.ع.، گلپرور، م. و سادات، س. ع. (1388). رضایت شغلی سازمانی و آرزوهای- شغلی کارکنان در محیطهای کاری. جامعهشناسی کاربردی. 22 (37)، 176-159.
12
13. Akoff, R. (1996). On learning and the systems that facilitate it. Center for Quality of Management Journal, 5(2), 27-35.
13
14. Bauer, T. N., Bodner, T., Erdogan, B., Truxillo, D. M., & Tucker, J. S. (2007). Newcomer adjustment during organizational socialization: A meta-analytic review of antecedents, outcomes, and methods. Journal of Applied Psychology, 92(3), 707-721.
14
15. Gruidl, J., & Hustedde, R. (2003). Evaluation of capacity-building programs: A learning organization approach. Journal of Extension. Retrieved from https://www.joe.org/joe/2003october/a1.php.
15
16. Heathfield, M. S. (2000). Make learning matter: Become a learning organization. Retrieved from https:// www. thebalance. com/ make – learning -matter - become - a- learning-organization -1917939
16
17. Kang, K. H., Lee, S., & Huh, C. (2010). Impacts of positive and negative corporate social responsibility activities on company performance in the hospitality industry. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 72-82.
17
18. Love, P. E. D., Li, H., Irani, Z., & Faniran, O. (2000). Total quality management and the learning organization: a dialogue for change in construction. Construction Management and Economics, 18(3), 321-331.
18
19. Lowhorn, G. L. (2009). The effect of supportive organizational leadership, organizational socialization, and satisfaction with supervision on turnover as mediated by organizational commitment and job satisfaction in faculty (Unpublished doctoral dissertation). Regent University, Virginia, VA.
19
20. Lussier, R. (2002). Human relations in organizations: Applications and skill building. New York, NY: McGraw-Hill Education.
20
21. Neefe, D. O. (2001). Comparing levels of organizational learning maturity of colleges and universities participating in traditional and non-traditional (Academic quality improvement project) accreditation processes (Unpublished master's thesis). University of Wisconsin-Stout, Wisconsin, WI.
21
22. Pitts, R. (2010). Organizational socialization of physicians into a large medical group practice. (Unpublished doctoral dissertation), Walden University, Minnesota, MN.
22
23. Rodriguez, S. D., Perez, J. F. M., & Val, M. P. d. (2003). An empirical study about the effect of cultural problematic on organizational learning in alliances. The Learning Organization, 10(3), 138-148.
23
24. Schermerhorn Jr., J. R., Hat, J. G., & Osborn, R. N. (1998). Basic organizational Behavior. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
24
25. Tsai, K.-H., & Wang, J.-C. (2004). The R&D performance in Taiwan's electronics industry: A longitudinal examination. R&D Management, 34(2), 179-189.
25
26. Van Maanen, J., & Schein, E. (1979). Toward a theory of organizational socialization. Research in Organizational Behavior, 1(2), 209–264.
26
ORIGINAL_ARTICLE
روند تاریخی ظهورِ «دولت توسعه گرا» در ایران با تأکید بر دورۀ زمانی بعد از جنگ تحمیلی
دولت توسعهگرا، سنخ خاصی از دولت است که در جامعه استقلال ریشهدار دارد. تحول چنین دولتی عمدتاً مرتبط با چند رویداد تاریخساز؛ یعنی ظهور دولتهای توسعه-گرای کلاسیک در فاصلة 1914-1870 در آلمان و ژاپن، رویشِ هستة مرکزی دولت توسعهگرای شرق آسیا پس از جنگ جهانی دوم و در نهایت، انتقال مدل دولت توسعهگرا به سایر کشورهای در حال توسعه در خاورمیانه، آفریقا و آمریکای لاتین، از دهة 90 به بعد مرتبط با بسترهایی چون تغییر محیط اقتصاد جهانی و پایان جنگ سرد (البته در ایران همزمان با پایان جنگ تحمیلی و بازساخت اقتصادی) است. با چنین زمینهای، در این پژوهش روند خلاصهای از نقش دولت در توسعة ایران، به لحاظ تاریخی در سالهای دورة پهلوی و به طور خاص، سالهای بعد از جنگ تحمیلی ارائه شد و در نهایت، ویژگیهای طبقهبندیشدة دولت توسعهگرا در ایران آزمایش شد. یافتههای این پژوهش تأکید دارد، روند تغییر محیط اقتصادی-اجتماعی جهانی، دامنة جغرافیایی و تنوع کارکردی بیشتری به دولت توسعهگرا بخشیده و سنخهای جدید و متفاوتی از دولتهای توسعهگرا را از میان مناطق جغرافیاییِ متفاوت از شرق آسیا به جرگة این دولتها افزوده است. مطابق یافتهها، اگرچه ایران فاقد اصلیترین ویژگیهای دولتهای توسعهگرای جدید است؛ اما به مانند سایر همقطاران خود در یک بستر تاریخی مشخص شکل گرفته و تکوین یافته است و در خصلت بنیادین دولتهای توسعهگرا؛ یعنی توسعة دولتمحور با آنها اشتراک دارد.
https://social.um.ac.ir/article_27461_f76ed943fe3af68ee8189aaee1e90c4b.pdf
2017-08-23
113
155
10.22067/jss.v14i1.44319
دولت
توسعه
دولت توسعه گرا/ ناتوسعه گرا
ویژگی ها
سنخ آرمانی
دولت توسعهگرای جدید
غلامرضا
جمشیدیها
jgamshidi@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
سید رحیم
تیموری
teymoori.r@gmail.com
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
1. ابراهیمبای سلامی، غ. ح. (1386). مناسبات دولت و جامعه از دیدگاه جامعهشناسی. نامة علوم اجتماعی، (٣٠)، 26-1.
1
2. احمد تشکینی، ا. (1388). بررسی تطبیقی نظام برنامهریزی توسعه در ایران و کشورهای منتخب. تهران: وزارت بازرگانی، معاونت برنامهریزی و امور اقتصادی.
2
3. اسکاپل، ت. (1376). دولتها و انقلابهای اجتماعی. (م. رویینتن، مترجم). تهران: سروش.
3
4. اسلامی، آ. و قاسمنژاد، م. (1388). دولت توسعهگرا. مرکز مطالعات تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف.
4
5. اشرف، ا. (1359). موانع تاریخی رشد سرمایهداری در ایران: دورة قاجاریه. تهران:انتشارات زمینه.
5
6. اشرف، ا. و عزیزی، ع. (1388). طبقات اجتماعی دولت و انقلاب در ایران. (س. ترابی فارسانی، مترجم). تهران: انتشارات نیلوفر.
6
7. اوانز، پ. (1380). توسعه یا چپاول: نقش دولت در تحول صنعتی. (ع. زندباف و ع. مخبر). چاپ دوم. تهران: طرح نو.
7
8. آبراهامیان، ی. (1389 الف). تاریخ ایران مدرن. (ا. فتاحی، مترجم). تهران: نشر مرکز.
8
9. آبراهامیان، ی. (1389 ب). ایران بین دوانقلاب. (ا. گلمحمدی، مترجم). تهران: نشر مرکز.
9
10. بشیریه، ح. (1384). جامعهشناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
10
11. بهکیش، م. (1382). اقتصاد ایران در بستر جهانیشدن. تهران: نشر نی.
11
12. پوجی، ج. (1384). تکوین دولت مدرن (درآمدی جامعهشناختی). (ف. مؤمنی و ف. مؤمنی، مترجمان). تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
12
13. پیت، ر؛ هارت ویک، ا. (1384). نظریههای توسعه. (م. ازکیا، مترجم). تهران: نشر لویه.
13
14. ترابی، ی.، روشنی، م. (1388). اجماع نظر نخبگان سیاسی و توسعه در جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
14
15. تفضلی، ف. (1386). تاریخ عقاید اقتصادی. تهران: نشر نی.
15
16. توکلی، ا. (1392). روایت احمد توکلی از نقش سپاه در اقتصاد ایران. تهران: پارسینه.
16
17. جلاییپور، ح. ر. (1392)، جامعهشناسی ایران. تهران: نشر نی.
17
18. چمنکار، م. ج. (1389). مأموریت نظامیگری دولت پهلوی دوم و تأثیرات آن بر سیاست خارجی ایران. فصلنامة پژوهشهای تاریخی، 46 (4). 53-26.
18
19. حاجییوسفی، ا. م. (1378). دولت، نفت و توسعة اقتصادى در ایران. تهران: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
19
20. حافظیان، م. ح. (1383). نقش ساختار دولت و ماهیت نخبگان در توسعهیافتگی خاورمیانه: بررسی مقایسهای ایران، ترکیه و مصر. رسالة منتشرنشدۀ دکتری دانشگاه تهران. تهران، ایران.
20
21. حافظیان، م. ح. (1387). دولت توسعهگرا و سیاست خارجی، تجربة ایران، ترکیه و مصر، در کتاب: سیاست خارجی توسعهگرا. تهران: انتشارات پژوهشکدة مطالعات راهبردی.
21
22. دلفروز، م. ت. (1393). دولت و توسعة اقتصادی، اقتصاد سیاسی توسعه در ایران و دولتهای توسعهگرا. تهران: انتشارات آگاه.
22
23. رضایی، م. (1391). فدرالیسم اقتصادی. تهران: مؤسسة انتشاراتی کمیل.
23
24. ریگین، چ. (1388). روش تطبیقی. (م. فاضلی، مترجم). تهران: نشر آگه.
24
25. زیباکلام، ص. (1382). ما چگونه ما شدیم (ریشهیابی علل عقبماندگی ایران). تهران: انتشارات روزنه
25
26. طالبان، م. (1388). روششناسی مطالعات انقلاب با تأکید بر انقلاب اسلامی ایران. تهران: مؤسسة چاپ و نشر عروج.
26
27. غنینژاد، م. (1382). تجددطلبی و توسعه در ایران معاصر. تهران: نشر مرکز.
27
28. فوران، ج. (1383). مقاومتشکننده: تاریخ تحولات اجتماعی ایران. (ا. تدین، مترجم). تهران: مؤسسة خدمات فرهنگی رسا.
28
29. کاتوزیان، ه. ( 1384). اقتصاد سیاسی ایران. تهران: نشر مرکز.
29
30. کاتوزیان، ه. (1387). نه مقاله در جامعهشناسی تاریخی ایران. تهران: نشر مرکز.
30
31. گیدنز، آ. (1384). چشماندازهای جهانی. (م. ر. جلالیپور، مترجم). تهران: نشر طرح نو.
31
32. لفت ویچ، آ. (1382). دموکراسی و توسعه. (ا. علیقلیان و ا. خاکباز، مترجمان). تهران: انتشارات طرح نو.
32
33. میردال، گ. (1384). درام آسیایی. (م. امیری، مترجم). تهران: انتشارات امیرکبیر.
33
34. نیلی، م. (1382). خلاصه مطالعات طرح استراتژی توسعة صنعتی کشور. تهران: انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف.
34
35. واترز، م. (1379). جهانیشدن. (ا. مردانی گیوی و س. مؤیدی، مترجمان). تهران: انتشارات مدیریت صنعتی.
35
36. وبر، م. (1384). اقتصاد و جامعه. (ع. منوچهری، مترجم). تهران: انتشارات سمت.
36
37. وبر، م. (1387). دین، قدرت و جامعه. (ا. تدین، مترجم). تهران: انتشارات هرمس.
37
38. وینسنت، آ. (1376). نظریههای دولت. (ح. بشیریه، مترجم). تهران: نشر نی.
38
39. Aghaie, K. S., &Marashi, A. (2014). Rethinking Iranian nationalism and modernity Middle Eastern studies. Austin, TX: University of Texas Press.
39
40. Alavi, H. (1972). The state in post-colonial societies: Pakistan and Bangladesh. New Left Review, 74, 59-81.
40
41. Alizadeh, P., &Hakimian, H. (Eds.). (2016). Iran and the global economy: Petro populism, Islam and economic sanctions. London, England: Routledge.
41
42. Amsden, A. (1989). Asia's next giant: South Korea and late industrialisation. Oxford, England: Oxford University Press.
42
43. Amsden, A., DiCaprio, A., & Robinson, J. (2009). Aligning elites with development. WIDER Angle newsletter, Retrieved from http:// www. rrojasdatabank. info/ dev0031b.htm
43
44. Dovlatabadi, M. R., &Pazookian, A. (2014). The study of globalization effects on political development of Turkey republic. Journal of Applied Environmental and Biological Science, 4(5), 184-193.
44
45. Evans, P. (1994). Embedded autonomy: State and industrial transformation. Princeton, NJ: Princeton University Press.
45
46. Evans, P. (1998). Transferable lessons? Re‐examining the institutional prerequisites of East Asian economic policies. The Journal of Development Studies, 34(6), 66-86.
46
47. Evans, P. (2010). Constructing the 21st century developmental state: Potentialities and pitfalls. In O. Edigheji (Ed.), Constructing a democratic developmental state in South Africa: Potentials and challenges (pp. 37-58). Cape Town, South Africa: HSRC Press.
47
48. Farazmand, A. (1989). The state, bureaucracy, and revolution in modern Iran: Agrarian reforms and regime politics. Greenwood, Canada: Praeger.
48
49. Farazmand, A. (2002). Administrative reform in developing nations. Greenwood, IN: Greenwood Publishing Group.
49
50. Gerschenkron, A. (1962). Economic backwardness in historical perspective. Cambridge, MA: Harvard University Press.
50
51. Ghomeshi, R. (2011). Dynamics of political development – state -society relations. Retrieved from http:// shodhganga .inflibnet. ac. In / bitstream / 10603/ 2028:
51
52. Hayashi, S. (2010). The developmental state in the era of globalization: Beyond the Northeast Asian model of political economy. The Pacific Review, 23(1), 45-69.
52
53. Henley, D. (2011, May). Three principles of successful development strategy: Outreach, urgency, expediency. Paper presented at the 3rd Plenary Tracking Development Conference, Kuala Lumpur, Malaysia.
53
54. Heper, M. (1984). Atatürk and civil bureaucracy. In J. M. Landau (Ed.), Ataturk and the modernization of Turkey (pp. 89-97). Leiden, Netherlands: Westview Press.
54
55. Johnson, C. (1982). MITI and the Japanese miracle.Stanford, CA: Stanford University Press.
55
56. Johnson, C. (1994). Japan: Who governs? – The rise of the developmental state. London, England: W. W. Norton & Company.
56
57. Kamrava, M. (2001). The civil society discourse. British Journal of Middle Eastern Studies, 28(2), 165-185.
57
58. Kazemi, F. (2001). Civil society and Iranian politics. In A. R. Norton (Ed.), Civil society in the Middle East (Vol. 2, pp. 119-152). Köln, Germany: Brill.
58
59. Kees van Donge, J. (2009). Tracking development in south East Asia and Sub-Saharan Africa: The primacy of policy. Retrieved from http:// www.trackingdevelopment.net/resources/docs/TD%20in%20SA%20and%20SSA_The%20primacy%20of%20policy.pdf.
59
60. Khavarinejad, A. (2003). The estimation of gross domestic product of Iran (1315-1337). Tehran, Iran: Monetary and Banking Research Academy, Central Bank of the Islamic Republic of Iran.
60
61. Kohli, A. (2001).State capacity for development.Princeton, NJ: Princeton University Press.
61
62. Kohli, A. (2004). State-directed development: Political power and industrialization in the global periphery. Cambridge, England: Cambridge University Press.
62
63. Leftwich, A. (2000). States of development: On the primacy of politics in development. Cambridge, England: Polity Press.
63
64. Leftwich, A. (2010). Beyond institutions: Rethinking the role of leaders, elites and coalitions in the institutional formation of developmental states and strategies. Forum for Development Studies, 37(1), 93-111.
64
65. List, F. (1909). The national system of political economy (S. S. Lloyd Trans.). London, England: Longmans, Green Co.
65
66. Mahoney, J., &Rueschemeyer, D. (Eds.). (2003). Comparative historical analysis in the social sciences. Cambridge: England: Cambridge University Press.
66
67. O'Donnell, G. (2001). Bureaucratic authoritarianism. Oxford, England: Oxford University Press.
67
68. Przeworski, A., & Henry, T. (1970). The logic of comparative social inquiry. London, England: Wiley-Interscience.
68
69. Rauch, J. E., & Evans, P. B. (2000). Bureaucratic structure and bureaucratic performance in less developed countries. Journal of Public Economics, 75(1), 49-71.
69
70. Routley, L. (2012). Developmental states: A review of the literature (Working paper). Retrieved from https://ssrn.com/abstract=2141837
70
71. Sandbrook, R. (2007). Social democracy in the global periphery. Cambridge: England: Cambridge University Press.
71
72. Savory, R. M. (1978). Social development in Iran during the Pahlavi era. In G. Lenczowski (Ed.), Iran under the Pahlavis (pp. 85-127). Stanford, CA: Hoover Institution Press.
72
73. Sojoodi, S., MohseniZonuzi, F., &MehinAslani Nia, N. (2012). The role of infrastructure in promoting economic growth in Iran. Iranian Economic Review, 16(32), 111-132.
73
74. Tachau, F. (1975). Introduction: Political elites and political development in the Middle East. In F. Tachau (Ed.), Political elites and political development in the Middle East (pp. 1-22). ,Cambridge: England: Schenkman Publishing Company.
74
75. Tilly, C. (1975). The formation of national state in Western Europe. Princeton, NJ: Princeton University Press.
75
76. Valores, C. (2012). The return of economic nationalism and rising investment risk in Brazil. Retrieved fromhttps:// seekingalpha.com/ article/ 565771- the- return- of - economic- nationalism- and- rising- investment - risk- in- brazil
76
77. Wong, J. (2004). The adaptive developmental state in East Asia. Journal of East Asian Studies, 4(3), 345-362.
77
78. Young, C. (1988). The African colonial state and its political legacy. In D. Rothchild& N. Chazan (Eds.), The precarious balance: State and society in Africa (pp. 25-66). Boulder, NV: Westview Press.
78
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نقش هویت اجتماعی در تعیین سبک زندگی جوانان (شهر همدان)
مقالۀ حاضر برآمده از یک پژوهش علمی است که با هدف بررسی هویت اجتماعی جوانان در ابعاد خانوادگی، گروهی، دینی و قومی و تأثیر آن بر سبک زندگی آنها انجام شد. در این مقاله ابتدا مروری بر دیدگاههای نظری و منابع تجربی انجام میشود و سپس چهارچوب مفهومی مناسبی تنظیم میشود و در قالب آن فرضیههای اصلی مطرح و مورد آزمون قرار خواهند گرفت. مبنای نظری پژوهش، تلفیقی از تئوریهای پیربوردیو، ماکس وبر و آنتونی گیدنز است. پرسش اصلی این مقاله آن است که آیا رابطۀ معناداری میان ابعاد مختلف هویت اجتماعی با یکدیگر و نیز رابطۀ آنها با سبک زندگی وجود دارد؟ جامعۀ آماری پژوهش جوانان شهر همدان و حجم نمونۀ مورد بررسی نیز 384 نفر میباشدکه به روش نمونهگیری خوشهای چندمحلهای انتخاب شدهاند. تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار اندازهگیری آن پرسشنامه بوده، سپس توسط آمار استنباطی، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی شفه به بررسی رابطۀ بین متغیرها و آزمون فرضیههای پرداخته شده است. یافتهها مؤید این نکته هستند که جهت و شدت رابطۀ هویت اجتماعی با ابعاد مختلف مفهوم سبک زندگی؛ یعنی فعالیتها (تفریحی، گروهی و دینی)، علاقهمندیها (مذهبی، ورزشی و فرهنگی) و نگرشهای مدرن متفاوت است. بنابراین، میتوان گفت جوانان براساس هویت اجتماعیشان سبک زندگی متفاوتی دارند. نتایج همچنین نشان میدهند هویت مذهبی نقش مهم و تعیینکنندهای در میزان فعالیتهای دینی و علاقهمندیهای مذهبی جوانان دارد. در مقابل هویت گروهی نقش برجسته و تعیینکنندهای در میزان فعالیتهای گروهی، تفریحی و علاقهمندیهای ورزشی جوانان و همچنین میزان نگرشهای مدرن در آنها دارد.
https://social.um.ac.ir/article_27494_f4c1031cef236dad4f49aafc97bb81bf.pdf
2017-08-23
157
188
10.22067/jss.v14i1.22265
هویت اجتماعی
سبک زندگی
جوانان
نگرشهای مدرن
هویت گروهی
جواد
افشارکهن
j.afsharkohan@yahoo.com
1
دانشگاه بوعلی سینا
LEAD_AUTHOR
ملیحه
رضایی کرماجانی
m.rezayi@yahoo.com
2
دانشگاه بوعلی سینا
AUTHOR
1. ابراهیمی، ق. ع. و بهنوئی، ع. (1387). بررسی جامعهشناختی گونههای هویتی در بین جوانان (مطالعۀ موردی: بابلسر). مطالعات ملی، 9 (1)، 150-127.
1
2. اشرف، ا. (1346). جامعهشناسی طبقات اجتماعی در آمریکا. تهران: نشر دانشگاه تهران.
2
3. باکاک، ر. (1381). مصرف. (خ. صبوری، مترجم). تهران: نشر شیرازه.
3
4. بوردیو، پی. (1380). نظریۀ کنش، دلایل عملی و انتخاب عقلانی. (م. مردیها، مترجم). تهران: انتشارات نقش و نگار.
4
5. بوردیو، پی. (1384). شکلهای سرمایه: سرمایۀ اجتماعی، اعتماد و دموکراسی و توسعه. گردآوری کیان تاجبخش. (ا. پاکباز و ح. پویان، مترجمان). تهران: نشرشیرازه.
5
6. تاجیک، م. ر. (1384). مجموعه مقالات جهانیشدن و هویت (هویت ملی و جهانی شدن). تهران: مؤسسه تحقیقات وتوسعه علوم انسانی.
6
7. تاجیک، م. ر. (1386). کلمۀ نهائی شکلگیری گفتمانهای هویت در ایران. نامۀ پژوهش، 2 (7)، 48-25.
7
8. تیموتی، د. (1388). جامعهشناسی مصرف، گردشگری وخرید. (ع. ا. سعیدی و م. حسینآبادی، مترجمان). تهران: انتشارات جامعهشناسان.
8
9. جنکینز ر. (1381). هویت اجتماعی. (ت. یاراحمدی، مترجم). تهران: نشر شیرازه.
9
10. چاوشیان، ح. و اباذری، ی. (1381). از طبقۀ اجتماعی تا سبک زندگی. نامۀ علوم اجتماعی، (30)، 27-3.
10
11. ربانی، ر. (1388). اوقات فراغت و هویت اجتماعی: بررسی جامعهشناختی الگوهای گذران اوقات فراغت جوانان در تهران. تحقیقات فرهنگی ایران، 2 (8)، 242-209.
11
12. ربانی، ر. و رستگار، ی. (1387). جوان سبک زندگی و فرهنگ مصرفی. ماهنامۀ مهندسی فرهنگی، 3 (23 و 24)، 53-44.
12
13. رحمتآبادی، ا. و آقابخشی، ح. (1385). سبک زندگی و هویت اجتماعی جوانان. رفاه اجتماعی، (20)، 255-235.
13
14. رهبری، م. (1388). معرفت و قدرت معمای هویت. تهران: نشر کویر.
14
15. شارعپور، م. و خوشفر، غ. ر. (1381). رابطۀ سرمایۀ فرهنگی با هویت اجتماعی جوانان. نامۀ علوم اجتماعی، (20)، 147-133.
15
16. شویره، ک. و اولیویه، ف. (1385). واژگان بوردیو. (م. کتبی، مترجم). تهران: نشر نی.
16
17. فاضلی، م. (1382). مصرف و سبک زندگی. قم: صبح صادق.
17
18. فاین، بی. (1385). سرمایۀ اجتماعی و نظریۀ اجتماعی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
18
19. قادری، م. و قاسمی، و. (1388). تحلیلی بر وضعیت هویت اجتماعی جوانان (مطالعۀ موردی: شهر کرمانشاه). نشریۀ دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، 12 (24)، 226-201.
19
20. کوزر، ال. (1380). زندگی و اندیشۀ بزرگان جامعهشناسی. (م. ثلاثی، مترجم). چاپ نهم. تهران: نشر علمی.
20
21. گلمحمدی، ا. (1386). جهانیشدن، فرهنگ، هویت. تهران: نشر نی.
21
22. گیدنز، آ. (1380). پیامدهای مدرنیته. (م. ثلاثی، مترجم). چاپ دوم. تهران: نشر مرکز.
22
23. گیدنز، آ. (1383). چکیدۀ آثار آنتونی گیدنز. (ح. چاوشیان، مترجم). تهران: نشر ققنوس.
23
24. گیدنز، آ. (1384) چشماندازهای جهانی. (م. جلائیپور، مترجم). تهران: طرح نو.
24
25. گیدنز، آ. (1388). تجدد و تشخص (جامعه و هویت شخصی در عصر جدید). (ن. موفقیان، مترجم). چاپ ششم. تهران: نشر نی.
25
26. واکووانت، ال. (1379). پیر بوردیو، متفکران بزرگ جامعهشناسی. (م. میردامادی، مترجم). چاپ سوم. تهران: نشر مرکز.
26
27. وبر، ام. (1384). دین، قدرت، جامعه. (ا. تدین، مترجم). جلد دوم. تهران: نشر هرمس.
27
28. وبلن، تی. (1383). نظریۀ طبقۀ مرفه. (فرهنگ ارشاد، مترجم). تهران: نشر نی.
28
29. a. Bourdieu, P. (1984). Distinction: A social critique of the judgment of taste. Uk:Rutledge.
29
30. b.Bourdieu, P. (1984). Distinction. New York: Rutledge & Kegan Paul.
30
31. Bovone, L. (2006). Urban style cultures and urban cultural production in Milan postmodern identity and the transformation of fashion.paper in:. ( www. Science direct. Com).
31
32. Fern, E. F. (2001). Advanced focus group research. London: Sage.
32
33. Koch, M. (1996). Class and last: Bourdieu’s contribution to the analysis of social structure and social space. International Journal of Contemporary Sociology, 33(2), 187-202.
33
34. Markus, H. (1977). Self – schemata and processing of information about the self. Journal of Personality and Social Psychology, 35(1), 63-78.
34
35. Schmidt, D. (2004,09 ). Personal and social Identity of Adolescents and their parents. Paper presented at the 2nd Congress of the European Society on Family Relations (ESFR). Switzerland, Fribourg.
35
36. Stets, J. E., & Burke, P. J. (2000). Identity theory and social identity theory. Social Psychology Quarterly, 63(3), 224-237.
36
37. Turner, J. C., Michael, A. H., Penelope, J. O., Stephen, D. R., & Wetherill, M. (1987). Rediscover ring the social Group: A self-categorization theory. New York: Basil Black well.
37
38. Vugt, V. M., & Hart, M. C. (2004). Social Identity as social clue: The origins of group loyalty. Journal of Personality and Social Psychology, 86(4), 585-598.
38
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسۀ بین نسلی گذارهای شغلی و خانوادگی جوانان و عوامل مؤثر بر آن ها (مورد مطالعه متولدین 1333 و 1363 شهرستان دهگلان)
مقالة حاضر نحوة تجربهکردن گذارهای شغلی و خانوادگی در بین دو نسل سنی (متولدین 63 و 33) در شهرستان دهگلان را با هم مقایسه کرده و همچنین، نقش قابلیتهای فردی و عوامل ساختاری در گذارهای دو نسل را بررسی میکند. مبنای طرح فرضیههای این پژوهش، نظریههای پسامدرنیته در باب جوانی، فردگرایی ساختیافته و نظریة کاهش عدم قطعیتها بوده است. روش پژوهش حاضر، پیمایش بوده و برای جمعآوری دادهها با طراحی پرسشنامهای با 317 نفر مصاحبه شد. یافتهها حاکی از آن است که نسل امروزة جوانان، گذارها را همانند نسل گذشته و به صورت وقایع استاندارد، محدودشده و قابل انتظار صورت نمیدهند؛ بلکه گذارها، متنوعتر، طولانیتر و غیر قابل پیشبینی شدهاند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 7/55 درصد تغییرات گذار شغلی متولدین 63 با پنج متغیر جنسیت، حمایت خانواده، رسانهها، مذهب و تحصیلات و 8/58 درصد از تغییرات گذار به ازدواج این نسل با پنج متغیر جنسیت، تحصیلات، رسانهها، سن و پایگاه اجتماعی- اقتصادی، تبیین میشوند. این در حالی است که 16 درصد از تغییرات گذار شغلی متولدین 33 با تنها عامل حمایت خانواده و 1/48 درصد از تغییرات گذار به ازدواج آنها با چهار عامل جنسیت، مذهب، آدابورسوم و سن، پیشبینی می شوند. نتایج این پژوهش دلالت بر آن دارد که نسل جدید از یک طرف خواهان عملیاتیکردن عاملیّت ناب و از طرفی در بند محدودیتهای ساختی هستند، به همین دلیل مسیرهای پیشروی خود را پر از آشفتگی میبینند
https://social.um.ac.ir/article_27542_a1f092ee77c8cb458e441f1c86de8c75.pdf
2017-08-23
189
220
10.22067/jss.v14i1.49567
گذار به بزرگسالی
عاملیت
عوامل ساختاری
گذارهای شغلی و خانوادگی
علی اکبر
تاج مزینانی
atmazinani@yahoo.com
1
دانشگاه علامه طباطبائی
AUTHOR
اسعد
خانی
khani.asaad@gmail.com
2
دانشگاه علامه طباطبائی
LEAD_AUTHOR
1. تاج مزینانی، ع. ا. (1390). مرور ادبیات دربارة وضعیت جوانان در ایران و تعیین موضوعات اولویتدار در ارتباط با جوانان کشور. تهران: نشر نمایندگی یونیسف در ایران.
1
2. دفتر آمار و اطلاعات و GIS استانداری کردستان. (1392). نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390 شهرستان دهگلان: دفتر آمار و اطلاعات و GIS استانداری کردستان.
2
3. دفتر آمار و اطلاعات و GIS استانداری کردستان. (1388). نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385 شهرستان دهگلان: دفتر آمار و اطلاعات و GIS استانداری کردستان.
3
4. ذکائی، م. س. (1381). گذار به بزرگسالی و جوانی رو به تغییر. مجلة جامعهشناسی ایران. 4 (3)، 27–3.
4
5. ذکائی، م. س. (1390). جامعهشناسی جوانان ایران. چاپ چهارم. تهران: نشر آگه.
5
6. ذکائی، م. س. (1386). فرهنگ مطالعات جوانان. تهران: نشر آگه.
6
7. ذکائی، م. س. و ولیزاده، و. (1388). فرهنگ جوانان و تلفن همراه. تحقیقات فرهنگی، 2 (7)، 152-119.
7
8. ریتزر، ج. (1374). نظریة جامعهشناسی در دوران معاصر. (م. ثلاثی، مترجم). تهران: انتشارات علمی.
8
9. صدق آمیز حقیقی، م.م. (1389). بررسی تحولات ساختاری و ارزشی گذار جوانان به بزرگسالی. پایاننامة منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی. تهران، ایران.
9
10. کولز، ب. (1391). جوانان از کتاب مرجع سیاستگذاری اجتماعی. گردآورندگان: پیت الکاک، مارگارت می و کارن راولینگسون. (ع. ا. تاج مزینانی، م. قاسمی و م. قلیچ، مترجمان). تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
10
11. والاس، ک و کواچوا، س. (1380). جوانان در جامعه شکلگیری و فروپاشی جوانی در اروپای شرقی و غربی. (ع. ا. تاج مزینانی، مترجم). تهران: نشر اسپید.
11
12. Beck, U. (2013). An introduction to the theory of Second Modernity and the Risk Society. New York: Routledge, Taylor & Francis group.
12
13. France, A. (2007). Understanding Youth in Late Modernity. UK: Open University Press.
13
14. Furlong, A. Woodman, D. Wynn, J. (2011) Changing times, changing perspectives: Reconciling transition and cultural perspectives on Youth and young adulthood. Journal of Sociology,47(4), 355- 370.
14
15. Katus, K. Puur, A. Sakes, L. (2005). Transition to adulthood in Estonia. Blossfeld, H. P. Klijzing, E. Mills, M. Kurz, K. (Eds). London and New york: Taylor & Francis group.
15
16. Locke, C. & Telintelo, D. J. (2012). Young Zambians waiting for Opportunities and Working towards Living Well: Lifecourse and Aspiration in youth Transition. Journal of International Development, 24, 777–794.
16
17. Mazzuco, S. Mencarini, L. Rettaroli, R. (2006). Similarities and Differences between two cohorts of Young adults in Italy. Germany: Demographic Research, 15 (5), 46- 105.
17
18. Miles, S. (2000). Youth Lifestyles in a Changing World. Bennett, A. Cieslik, M. Miles, S. (Eds) New York: Palgrave Macmilan Publications.
18
19. Mills, M. (2005). Globalizatio, Uncertainty and Youth in Society "Blossfeld, H. P. Klijzing, E. Mills, M. Kurz, K. (Eds). London and New york: Taylor & Francis group.
19
20. Monahan, K. Steinberg C, L. Kauffman, E. (2009). Affiliation With Antisocial Peers, Susceptibility to Peer Influence, and Antisocial Behavior During the Transition to Adulthood. Journal of Development Psychology Research. 45 (6): 1520- 1530.
20
21. Roberts, S. (2011). Considering the Missing Middle of Youth Transition Studies. Journal of Youth Studies, 14 (1), 21- 39.
21
22. Salehi Isfahani, j. (2010). Iranian Youth in Times of Economic Crisis. Journal of Iranian Studies. 44 (6), 789- 806.
22
23. Serracant, P. (2011) Changing youth? Continuities and Ruptures in Transitions into Adulthood among Catalan Young People. Journal of Youth Studies, 15 (2), 161- 176.
23
24. Tomanović, S. Ignjatović, S. (2006). Attitudes on Transition to Adulthood among Young People in Serbia. Institute of Social Sciences Belgrade, 8 (1), 55- 72.
24
ORIGINAL_ARTICLE
نقش واسط معنویت سازمانی در رابطۀ رهبری اخلاقی و خودکارآمدی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد)
یکی از وظایف مدیران و رهبران در هر سازمانی این است که با حفظ و ارتقای سطح خود کارآمدی و اعتمادبهنفس کارکنان، حیات سازمانی خود را استمرار بخشند. این مهم زمانی امکانپذیر خواهد بود که آنها از عوامل اثرگذار و نیز عوامل تضعیفکنندۀ آن مطلع باشند. یکی از مهمترین این عوامل، رهبری اخلاقی است که مورد توجه اندیشمندان عرصۀ مدیریت و سازمان قرارگرفته است. در سازمانهای آموزشی از جمله دانشگاهها، رهبری اخلاقی و توجه به معنویت تأثیرات بسیاری بر نگرش و ادراک اعضای سازمان و ایجاد و حفظ اعتمادبهنفس و خودکارآمدی کارکنان دارد. هدف مطالعۀ حاضر نیز بررسی نقش واسط معنویت سازمانی در رابطۀ بین رهبری اخلاقی و خودکارآمدی کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد است. روش پژوهش ماهیتی پیمایشی- کاربردی دارد و جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه استفاده شد و فرضیهها با بهرهگیری از روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان میدهد، بزرگترین ضریب همبستگی مربوط به رابطۀ بین خودکارآمدی و معنویت سازمانی (594/0) و کوچکترین ضریب مربوط به رابطۀ رهبری اخلاقی و معنویت سازمانی (546/0) است. همچنین، قویترین ضریب اثر مربوط به ضریب اثر رهبری اخلاقی و معنویت سازمانی (67/0) و ضعیفترین ضریب به ضریب اثر رهبری اخلاقی بر خودکارآمدی (31/0) مربوط میشود که البته معنادار است. با توجه به تأیید اثر رهبری اخلاقمدار بر معنویت سازمانی و همچنین، اثر معنویت سازمانی بر خودکارآمدی میتوان گفت معنویت سازمانی رابطۀ بین رهبری اخلاقمدار و خودکارآمدی (اثر غیرمستقیم 355/0) را میانجیگری میکند.
https://social.um.ac.ir/article_27580_925fb02e59e61bfa74dab7d9ef8e626c.pdf
2017-08-23
221
261
10.22067/jss.v14i1.59878
رهبری
رهبری اخلاقی
معنویت
خودکارآمدی
دانشگاه
قدیر
یوسفپور اوندری
yousefpour@staff.um.ac.ir
1
دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد
AUTHOR
غلامرضا
ملک زاده
malekzadeh@um.ac.ir
2
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
حمید
عرفانیان خانزاده
hamid_erfanian@yahoo.com
3
دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد
AUTHOR
1. ازگلی، م. (1384). درآمدی بر معیارها و روشهای ارزشیابی رهبری اخلاقی. مجلۀ دانشکده علوم انسانی دانشگاه امام حسین (ع)، 14 (56)، 58-43.
1
2. بهارلو، م.، بشلیده، ک.، نعامی، ع. و هاشمیشیخ شبانی، ا. (1394). تحلیل رابطۀ رهبری اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی. اخلاق در علوم و فنآوری، 10 (1)، 27-19.
2
3. پاکتچی، ا. (1377). اخلاق در دایرهالمعارف بزرگ اسلامی. جلد هفتم. تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.
3
4. خرمشاهی، ب. و انصاری، م. (1376). پیام پیامبر (مجموعهای از نامهها، خطبهها، وصایا، دعاها و تمثیلها و سخنان جامع حضرت محمد صلیالله علیه و آله و سلم). تهران: نشر جامی.
4
5. دادبه، ا. (1372). اخلاق در دایرهالمعارف تشیع. جلد دوم. تهران: بنیاد خیریه و فرهنگی شط.
5
6. داناییفرد، ح.، الوانی، م. و آذر، ع. (1386). روششناسی پژوهش کمّی در مدیریت: رویکردی جامع. چاپ دوم. تهران: انتشارات صفار.
6
7. دروبینسکی، ا. (1368). تاریخ علم اخلاق (سیر تحول مفهوم اخلاق). (مترجم: فریدون شایان). تهران: انتشارات پیشرو.
7
8. سیادت، ع.، نصر اصفهانی، ع. و الهیاری، س. (1389). رهبری اخلاقی در سازمانهای آموزشی. مهندسی فرهنگی، (45 و 46)، 46-38.
8
9. عابدی جعفری، ح. و رستگار، ع. (1386). ظهور معنویت در سازمانها، مفاهیم، تعاریف، پیشفرضها، مدل مفهومی. علوم مدیریت ایران، 2 (5)، 121-99.
9
10. عمادی فر، ر. (1388)، بررسی رابطۀ سبک رهبری اخلاقی با توانمندسازی اعضای هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد. پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد، ایران.
10
11. عواطفیمنفرد، ا.، مهداد، ع. و میرجعفری، ا. (1391). رابطۀ رهبری اخلاقی و سلامت روانشناختی محیط کار با اعتماد سازمانی. اخلاق در علوم و فنآوری، 7 (3)، 8-1.
11
12. فرهنگی، ع. ا.، فتاحی، م. و واثق، ب. (1385). معنویت در محیط کار و نقش آن در بهبود رفتارهای شهروندی سازمانی. فرهنگ مدیریت، (13)، 36-5
12
13. گلچین، م. و سنجر، ا. ر. (1391). بررسی رابطۀ بین هوش معنوی و خودکارآمدی کارکنان (مطالعۀ موردی: سازمان آموزش و پرورش استان گلستان). مطالعات رفتار سازمانی، 1 (3)، 66-54.
13
14. گنجی، م. و دلوی، م. ر. (1393). بررسی اثرات رهبری اخلاقی بر استرس شغلی و قصد ترک خدمت پرستاران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد. دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، 16 (1)، 128-121.
14
15. محمدی ریشهری، م. (1376). رهبری در اسلام. تهران: انتشارات درالحدیث.
15
16. محمدی، ف.، حضرتی، م. و جعفری، ا. (1392). بررسی رابطۀ معنویت محیط کاری و ادراک کارکنان از رهبری خدمتگزار. پژوهشهای مدیریت عمومی، 6 (20)، 164-145.
16
17. مهداد، ع. اسدی، م. و گلپرور، م. (1394). پیشبینی سرمایۀ روانشناختی از طریق معنویت در محیط کار و رهبری اخلاقی. اخلاق در علوم و فنآوری، 10 (1)، 52-62.
17
18. نصر اصفهانی، ع.، غضنفری، ا. و عامری نسب، س. (1392). رابطۀ بین رهبری اخلاقی و توانمندسازی کارکنان. پژوهشهای مدیریت منابع انسانی، 5 (1)، 128-107.
18
19. نیری، ش.، گلپرور، م. و مهداد، ع. (1386). نقش ارزشهای اخلاقی و رهبری اخلاقمدار بر کاهش تنش شغلی کارکنان. اخلاق در علوم و فنآوری، 5 (3 و 4)، 76-67.
19
20. Ahmed, P. K., & Machold, S. (2004). The quality and ethics connection: Toward virtuous organizations. Total Quality Management and Business Excellence, 15(4), 527-545.
20
21. Ashmos, D. P., & Duchon, D. (2000). Spirituality at work. Journal of Management Inquiry, 9(2), 134-145.
21
22. Bandura, A. (2001). Social cognitive theory: An agentive perspective. Annual Review of Psychology, 52, 1-26.
22
23. Bauman, Z. (1998). Postmodern religion? In P. Heelas, D. Martin, & P. Morris (Eds.), Religion, modernity and postmodernity (pp. 55-78). New Jersey, NJ: Wiley.
23
24. Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. New York, NY: Wiley.
24
25. Bollen, K. A., & Long, J. S. (1993). Testing structural equation models. Newbury Park, CA: SAGE.
25
26. Brown, M. E., Treviño, L. K., & Harrison, D. A. (2005). Ethical leadership: A social learning perspective for construct development and testing. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 97(2), 117-134.
26
27. Cheng, J. W., Chang, S. C., Kuo, J. H., & Cheung, Y. H. (2014). Ethical leadership, work engagement, and voice behavior. Industrial Management and Data Systems, 114(5), 817-831.
27
28. Cohen, J., Cohen, P., West, S. G., & Aiken, L. S. (2003). Applied multiple regression/correlation analysis for behavioral sciences (3rd ed.). New Jersey, NJ: Lawrence Erlbaum.
28
29. Corner, P. D. (2009). Workplace spirituality and business ethics: Insights from an eastern spiritual tradition. Journal of Business Ethics, 85(3), 377-389.
29
30. De Hoogh, A. H. B., & Den Hartog, D. N. (2008). Ethical and despotic leadership, relationships with leader's social responsibility, top management team effectiveness and subordinates' optimism: A multi-method study. The Leadership Quarterly, 19(3), 297-311.
30
31. Hoogervorst, N. (2011). On the psychology of displaying ethical leadership: A behavioral ethical approach. (Unpublished doctoral dissertation). Erasmus University Rotterdam, Rotterdam, Netherlands.
31
32. Li, A., & Bagger, J. (2008). Role ambiguity and self-efficacy: The moderating effects of goal orientation and procedural justice. Journal of Vocational Behavior, 73(3), 368-375.
32
33. Mayer, D. M., Aquino, K., Greenbaum, R. L., & Kuenzi, M. (2012). Who displays ethical leadership and why does it matter? An examination of antecedents and consequences of ethical leadership. Academy of Management Journal, 55(1), 151-171.
33
34. McGhee, P., & Grant, P. (2008). Spirituality and ethical behavior in the workplace: Wishful thinking or authentic reality. Electronic Journal of Business Ethics and Organization Studies. Retrieved from: http:// ejbo.jyu.fi/ pdf/ ejbo_vol13_no2_pages_61-69.pdf
34
35. Miao, Q., & Newman, A. (2012). The relationship between ethical leadership and unethical pro-organizational behavior: Linear or curvilinear effects? Berlin, Germany: Springer.
35
36. Miao, Q., Newman, A., Yu, J., & Xu, L. (2013). The relationship between ethical leadership and unethical pro-organizational behavior: Linear or curvilinear effects? Journal of Business Ethics, 116(3), 641-653.
36
37. Milliman, J., Czaplewski, A. J., & Ferguson, J. (2003). Workplace spirituality and employee work attitudes: An exploratory empirical assessment. Journal of Organizational Change Management, 16(4), 426-447.
37
38. Neves, P., & Story, J. (2015). Ethical leadership and reputation: Combined indirect effects on organizational deviance. Journal of Business Ethics, 127(1), 165-176.
38
39. Resick, C. J., Hanges, P. J., Dickson, M. W., & Mitchelson, J. K. (2006). A cross-cultural examination of the endorsement of ethical leadership. Journal of Business Ethics, 63(4), 345-359.
39
40. Rao, D. (2005). What can we learn from developmental reading research in postsecondary education? Research to Practice, 2, 1-6.
40
41. Rifkin, J. (1995). The end of work: Technology, jobs, and your future. New York: NY: Putnam.
41
42. Riggs, M., & Knight, P. (1994). The impact of perceived group success-failure on motivational beliefs and attitudes: A causal model. Journal of Applied Psychology, 79(5), 755-766.
42
43. Smith, J. P. (2011). The effects of self-Efficacy and spirituality on the job satisfaction and motivation to lead among redeploying soldiers as moderated by transformational leadership (Unpublished doctoral dissertation). Regent University, Virginia, VA.
43
44. Starratt, R. J. (1991). Building an ethical school: A theory for practice in educational leadership. Educational Administration Quarterly, 27(2), 185-202.
44
45. Stouten, J., Baillien, E., Van den Broeck, A., Camps, J., De Witte, H., & Euwema, M. (2010). Discouraging bullying: The role of ethical leadership and its effects on the work environment. Journal of Business Ethics, 95(1), 17-27.
45
46. Walumbwa, F. O., Mayer, D. M., Wang, P., Wang, H., Workman, K., & Christensen, A. L. (2011). Linking ethical leadership to employee performance: The roles of leader–member exchange, self-efficacy, and organizational identification. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 115(2), 204-213.
46
47. Yılmaz, E. (2010). The analysis of organizational creativity in schools regarding principals’ ethical leadership characteristics. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 2(2), 3949-3953.
47
48. Yukl, G. (2002). Leadership in organization. New Jersey, NJ: Prantice Hall.
48