نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه مطالعات خانواده و زنان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
2 دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خلخال، خلخال، ایران
3 استادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خلخال، خلخال، ایران
چکیده
مهاجرانی که به شکل غیرقانونی از افغانستان به ایران می‌آیند از مهارت و توانایی خاصی برخوردار نبوده و در کارهای رده پائین جامعه مشغول به کار می‌شوند. کودکان این مهاجران نیز به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده‌هایشان مجبور به کار می‌شوند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر فهم راهبردهای فرهنگ‌پذیری کودکان کار افغانی در ایران است. در پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی، از تکنیک مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته برای جمع‌آوری اطلاعات پژوهش استفاده شده است. مشارکت‌کنندگان پژوهش را کودکان افغانی حاضر در مرکز حامی پرتو منطقه 5 تهران تشکیل داده‌اند که با 18 نفر از آنها مصاحبه صورت گرفته است. برای انتخاب مشارکت‌کنندگان از روش نمونه‌گیری هدف‌مند با حداکثر تنوع استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش موستاکاس مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که راهبردهای فرهنگ‌پذیری کودکان کار افغانی عبارتند از: همانندسازی، جدایی یا انفصال، هماهنگی یا انطباق، حاشیه‌گزینی یا انزواطلبی. یکپارچگی رایج‌ترین شکل راهبرد فرهنگ‌پذیری است؛ چرا که به کودکان کار افغانی اجازه می‌دهد در عین پایبندی به هویت فرهنگی و ارزش‌های جامعه خویش، خود را با هویت و فرهنگ جامعه میزبان وفق دهند.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله